Rare dingen die je overkomen.

Gestart door KorHaan, augustus 20, 2011, 19:54:53 PM

Vorige topic - Volgende topic

SlechtValk

Citaat van: Norman op juni 02, 2012, 11:28:47 AMAfgelopen woensdag met KorHaan wezen observeren bij een mooie dassenburcht in Utrecht.

Citaat van: KorHaan op juni 03, 2012, 04:30:48 AMHet was het allemaal waard, wat een geweldige ervaring om die prachtige dieren te kunnen bewonderen.

Mag ik vragen waar deze dassenburcht zich bevind? Ik ben namelijk ook nog wel geinteresseerd om eens te kijken of ik deze beesten te zien kan krijgen, maar de mensen waar ik contact mee heb om dat eens te doen zijn niet heel erg meewerkend om me dat te laten zien.
Met Vriendelijke Groeten,
SlechtValk (a.k.a. Stefan)


Na de paartijd gaan de vogels trekken.

Norman

#151
Citaat van: SlechtValk op juni 03, 2012, 05:12:04 AM
Citaat van: Norman op juni 02, 2012, 11:28:47 AMAfgelopen woensdag met KorHaan wezen observeren bij een mooie dassenburcht in Utrecht.

Citaat van: KorHaan op juni 03, 2012, 04:30:48 AMHet was het allemaal waard, wat een geweldige ervaring om die prachtige dieren te kunnen bewonderen.

Mag ik vragen waar deze dassenburcht zich bevind? Ik ben namelijk ook nog wel geinteresseerd om eens te kijken of ik deze beesten te zien kan krijgen, maar de mensen waar ik contact mee heb om dat eens te doen zijn niet heel erg meewerkend om me dat te laten zien.

Vragen mag altijd. Ik schrijf bewust Utrecht omdat burchtlocaties altijd geheim blijven om verstoring te voorkomen. Er zijn veel mensen die graag een Das zouden willen zien en ik wil daar best ook aan meewerken, maar een locatie bekend maken is vragen om problemen. Problemen als iedere avond mensen bij de burcht die onvoldoende deskundig zijn en hierdoor de dieren verstoren en uiteindelijk wegjagen. Maar ook om te voorkomen dat kwaadwillenden schade aanrichten (gif, vergraven, strikken, etc.).

Ik begrijp heel goed dat niet iedereen meewerkend is om een vreemde mee te nemen naar een burcht. Maar ik vind ook dat iedereen die oprecht en serieus geïnteresseerd is en gepast hiermee kan omgaan een kans moet krijgen. Geduld is de sleutel. En niet miepen als je 3 avonden op een onaantrekkelijke burchtlocatie niets hebt gezien.

Uit welke provincie/woonplaats kom je vandaan?

Overigensl ga nooit zonder toestemming van de terreineigenaar bij een burcht zitten. Deze zullen (terecht) reageren als gestoken door een wesp. Als je mazzel hebt word je alleen weggestuurd. Als je pech hebt een proces verbaal (enkele tientjes) voor het zich bevinden buiten de paden en/of na zonsondergang. Als de boswachter echt in een pesthumeur is een proces verbaal voor overtreding f&f van vele honderden euro's. Overigens is dat vaak weinig zinvol. De benadering van de burcht is essentieel voor het succes. Meegaan met een ervaren persoon is, zeker als beginner, wel zo prettig.

SlechtValk

Citaat van: Norman op juni 03, 2012, 13:13:47 PM
Vragen mag altijd. Ik schrijf bewust Utrecht omdat burchtlocaties altijd geheim blijven om verstoring te voorkomen.
<cut>

Uit welke provincie/woonplaats kom je vandaan?

Overigensl ga nooit zonder toestemming van de terreineigenaar bij een burcht zitten. <cut>

Sorry dat ik daar niet duidelijker over was, ik wist dat er "geheimzinnig" gedaan wordt over burchtlokaties en met goede reden. Ik doelde niet op een uitgebreide routebeschrijving, alswel een iets duidelijker richting in welke hoek van (de provincie) Utrecht of misschien zelfs de betreffende gemeente.

Omdat ik zelf uit die provincie kom, en de globale lokatie van zo'n 3 burchten weet (ik weet niet of ze allemaal nog gebruikt worden) was ik benieuwd of het toevallig één van die drie betrof.

Wees maar niet bang, ik was niet van plan om zonder deskundige begeleiding ergens te gaan zitten (buiten de openbare wegen en paden).

Dit brengt mij overgens wel weer bij een leuk verhaal wat aansluit op eerdere verhalen, maar dan eens van de andere kant gezien  ;D .

Ik was ooit met een meisje 's avonds (nog voor zonsondergang) een wandelingetje maken, om haar het gebied te laten zien en gewoon lekker samen te zijn. Uiteindelijk vonden we een mooi plekje in één van de uithoeken van (het openbare gedeelte van) het gebied, alwaar we onder het genot van een meegenomen hapje en drankje genoten van het einde van de dag. Verbazingwekkend hoe snel het donker wordt, of hoe snel tijd gaat als je het naar je zin hebt. ;)

Om teleurstellingen te voorkomen: dit verhaal betreft geen gegraai naar kledij  :angel: .

Niet veel later (het was inmiddels al behoorlijk donker geworden) hoorden we stemmen van verder uit (het afgesloten gedeelte van) het gebied komen en deze stemmen kwamen langzaam dichterbij, tot ze op een bepaald moment ons op enkele meters (aan de andere kant van een rand vegetatie) passeerden en zich weer van ons verwijderde. Ik herkende één van de stemmen als die van de beheerder en één plus één is twee, zo wist ik maar al te goed wat zij gedaan hadden (ze kwamen uit de richting van de burcht). Aangezien het inmiddels donker was en we dus ook niet meer op de openbare stukken mochten komen besloten we dat dit een teken was om te vertrekken. We pakten onze spullen in en gingen op weg naar de uitgang van het terrein. Vooral niet te snel om niet diegene die ons voorgingen in te halen. Toen ik bij de uitgang licht zag branden in de beheersschuur, kon ik het niet laten om even te kijken wie het nou precies waren en ja hoor binnen stond de beheerder met iemand anders (die ik  ook wel kende) na te praten van een geslaagde bezichtiging van de dassenburcht. Ik vertelde wat er gebeurt was en we lachten er met z'n vieren om. Ik legde mijn wens om ook een keertje mee te gaan nog maar eens in de week, maar de beheerder gaf aan dat er bij wijs van spreken een soort van officieuze wachtlijst was.

Al met al voor ons vieren een mooie avond en we spraken er nog lang over na.  :D
Met Vriendelijke Groeten,
SlechtValk (a.k.a. Stefan)


Na de paartijd gaan de vogels trekken.

Melchior van Tweel

Ik zou ervoor willen pleiten om inderdaad heel omzichtig te zijn met locaties van burchten, niet alleen van Dassen, maar ook van Vossen. Jagers en andere typen die het niet zo goed voor hebben met deze soorten lezen misschien ook mee. Altijd vervagen dus.
Groet, Melchior
www.melchiorvantweel.nl

Norman

@ Melchior; Helemaal eens  :duim:
Te meer omdat het gros van de jagers het verschil niet ziet tussen een vossenburcht en een dassenburcht.
Ook ontkennen de meeste jagers dat Dassen en Vossen soms de burchten delen. En graven de burcht dan af als zijnde vossenburcht.
Overigens komen ze hier doorgaans mee weg bij de AID.

@ Stefan; Wij hebben ook een wachtlijst. Er zijn veel meer liefhebbers dan burchten.

Bart van Hoogstraten

Afgelopen vakantie in de Extremadura passeerde ik tijdens een toertocht een klein pittoresk dorpje met een heel erg leuk oud pleintje. Vergaderende oude mannetjes in de schaduw, een slager die een grote ham kwam bezorgen bij een café, de lucht van versgebakken brood, iemand die een loslopende hond weg was aan het jagen en geen toerist te zien! Het was lunchtijd en het ruiken van het verse brood in combi met het zien van de grote Spaanse ham deed onze magen opeens behoorlijk rammelen. Wachtend op het terrasje op onze bocadillo con serrano zag ik een Roodstuitzwaluw tussen de Boerenzwaluwen en van opwinding vergat ik de kijker af te doen toen onze maaltijd geserveerd werd. Na het eten vloog er plots een heel kleine Valkje over (misschien wel Kleine Torenvalk ?!) en zette ik gehaast de kijker tegen mijn ogen... Maar ik had dus niet gezien dat de rubberen inkijk-cylindertjes propvol zaten met kruimels van het verse brood. Met een kwartier lang totale blindheid en een rode kop met tranen over de wangen als gevolg! De oude mannetjes hadden hun vergadering onderbroken en lachten luidkeels. Estupido!
Vriendelijke groet! Bart van Hoogstraten

De toekomst van Waarneming is onzeker. Draag bij aan het voortbestaan en betaal gewoon jaarlijks € 25,- abonnementskosten!
https://waarneming.nl/donate/

ArjanH

Ik was vanmiddag libellen aan het bekijken en aan het fotograferen. Het was bij een kleine plas waar een paadje gemaakt van houten planken omheen loopt. Op een gegeven moment hoorde ik wat gepraat en tamelijk uitbundig gelach. Wat bleek ? Een fotograaf met een assistente waren aanwijzingen aan het geven aan een dame die met blote voeten in het water stond en volop gefotografeerd werd. En niet met de goedkoopste apparatuur. Weliswaar was de dame in kwestie verder volledig gekleed maar de aanwijzingen lieten weinig aan de verbeelding over. Enerzijds had ik geen zin om stoorzender te zijn maar anderzijds is dit een openbare plek en ik voelde me dan ook niet geroepen om terug te lopen. Waarschijnlijk is het allemaal vrij onschuldig geweest maar ik waande me toch eventjes in een wat "ongemakkelijke" omgeving. Overigens was de fotograaf uiterst beleefd toen ik vroeg of ik er even langs mocht.

SlechtValk

Citaat van: Bart van Hoogstraten op augustus 10, 2012, 13:41:42 PM
Maar ik had dus niet gezien dat de rubberen inkijk-cylindertjes propvol zaten met kruimels van het verse brood.

En dat is nou precies de reden dat ik elke keer dat ik mijn kijker ook maar voor een kort moment niet gebruik mijn regendeksel en lensdoppen erop doe :D
Met Vriendelijke Groeten,
SlechtValk (a.k.a. Stefan)


Na de paartijd gaan de vogels trekken.

KorHaan

Citaat van: Bart van Hoogstraten op augustus 10, 2012, 13:41:42 PM
Afgelopen vakantie in de Extremadura passeerde ik tijdens een toertocht een klein pittoresk dorpje met een heel erg leuk oud pleintje. Vergaderende oude mannetjes in de schaduw, een slager die een grote ham kwam bezorgen bij een café, de lucht van versgebakken brood, iemand die een loslopende hond weg was aan het jagen en geen toerist te zien! Het was lunchtijd en het ruiken van het verse brood in combi met het zien van de grote Spaanse ham deed onze magen opeens behoorlijk rammelen. Wachtend op het terrasje op onze bocadillo con serrano zag ik een Roodstuitzwaluw tussen de Boerenzwaluwen en van opwinding vergat ik de kijker af te doen toen onze maaltijd geserveerd werd. Na het eten vloog er plots een heel kleine Valkje over (misschien wel Kleine Torenvalk ?!) en zette ik gehaast de kijker tegen mijn ogen... Maar ik had dus niet gezien dat de rubberen inkijk-cylindertjes propvol zaten met kruimels van het verse brood. Met een kwartier lang totale blindheid en een rode kop met tranen over de wangen als gevolg! De oude mannetjes hadden hun vergadering onderbroken en lachten luidkeels. Estupido!


Bart, Bart, Bart...

Waarom doe je nou niet gewoon die eyecups op je kijker omlaag en kijk je met bril op door de kijker? Dan lopen je inkijk-cylindertjes ook niet vol.  :D

Maar wat Stefan al zegt, zo'n regendeksel is "deksels" handig in zulke eetsituaties.

Ik heb echt een ongelooflijk grote hekel aan die rubberen flappen, maar soms komt zo'n regendeksel wel van pas. Als je hem hebt, natuurlijk. In 2007, toen we de Lachmeeuw bij Zevenaar gingen twitchen, waren we er te vroeg in de avond; de meeuwen waren nog niet op de plas gearriveerd. Eerst dus maar in het dorp een snack halen. Gewapend met hamburgers en friet terug naar de plas. Het was met afstand de goorste hamburger die ik ooit heb gegeten, er zat zoveel troep op dat het me verbaasde er nog iets van rundvlees in aan te treffen. Enigszins gehaast begon ik aan de hamburger, want De Meeuw kon elk moment arriveren, er vlogen al behoorlijk wat Kok- en Stormmeeuwen aan, en toen kwam ik er achter dat een natte hamburger, haastig eten, èn een kijker zonder regendeksel geen gelukkige combinatie is. De Lachmeeuw was mooi, maar mijn kijker heeft nog weken naar uitjes,augurk en goedkope ketchup geroken...

Natuurlijk zal een slimmer iemand dan ik nu de opmerking kunnen maken: had je de kijker dan niet af kunnen doen tijdens het eten?  De kijker afdoen? Dat kwam zelfs niet in me op. Er is een ongeschreven wet, dat geen enkele zichzelf respecterende vogelaar ook maar een moment zal overwegen om zijn kijker af te doen. Maakt niet uit waar hij mee bezig is, die kijker blijft om de nek. Ook met eten. Nu ik erover nadenk: dat verklaart ook waarom zoveel twitchers dure kijkers hebben. Die zijn tot 5 meter diep waterdicht, niet omdat twitchers ze dan in de regen kunnen gebruiken, want twitchers hebben een hekel aan regen (ik ook, trouwens), maar om de restanten van de snackmaaltijd eraf te kunnen schrobben onder de kraan! Daarom natuurlijk ook de voorliefde voor Swarovskikijkers, met Swarodur-coating op de lenzen. Dan kunnen ze met een pannensponsje hun lenzen reinigen van aangekoekte etensresten. Ook verklaarbaar is dan, dat ze graag "vet" eten, want behalve een snelle hap is zo'n hamburger ook een prima leverancier van hardnekkige aangekoekte etensresten.
Regendeksels hebben ze alleen maar voor de show aan hun kijker hangen; geen twitcher die ze gebruikt. Het scheelt 0,001 seconde om die van je oculairs te wippen, en in die tijd is de begeerde vogel allang gevlogen. Je zal net te laat zijn voor die ene langsvliegende lifer omdat je met je regendeksel loopt te hannesen. Ik heb de eminente schrijver Koos van Zoomeren op tv ooit met zijn regendeksel zien hannesen, die kreeg hij niet van zijn Swarovski 8,5x42 EL, het duurde seconden die uren leken, en Koos werd er warempel een beetje zenuwachtig van, want voor het oog van de camera was hij bezig deskundig commentaar te leveren ergens in een poldergebied met veel vogels, en gebruik van de kijker was daarbij geboden.

Ik zag het nagelbijtend aan, toen is mijn weerzin tegen die rubberen in-de-weg-zitters pas goed tot volle wasdom gekomen.
Er moet toch waarachtig wel een beter systeem te bedenken zijn, om je lenzen afdoende te beschermen? Een soort van ingebouwd "knipvlies" in de oculairs, zoals roofvogels in hun ogen hebben, dat automatisch wegschuift in een tiende seconde zodra je ogen zich op minder dan drie centimeter van de lenzen bevinden. Of een speciale coating van pro-actieve nanodeeltjes, die alle uitjes, kruimels, ketchup, zand, stof en andere bagger terugwerpt vóór het de lenzen bereikt. Pjoew!!!  ;D


Vriendelijke groet,


Ronald Sinoo

KorHaan

Citaat van: ArjanH op augustus 10, 2012, 17:28:38 PM
Ik was vanmiddag libellen aan het bekijken en aan het fotograferen. Het was bij een kleine plas waar een paadje gemaakt van houten planken omheen loopt. Op een gegeven moment hoorde ik wat gepraat en tamelijk uitbundig gelach. Wat bleek ? Een fotograaf met een assistente waren aanwijzingen aan het geven aan een dame die met blote voeten in het water stond en volop gefotografeerd werd. En niet met de goedkoopste apparatuur. Weliswaar was de dame in kwestie verder volledig gekleed maar de aanwijzingen lieten weinig aan de verbeelding over. Enerzijds had ik geen zin om stoorzender te zijn maar anderzijds is dit een openbare plek en ik voelde me dan ook niet geroepen om terug te lopen. Waarschijnlijk is het allemaal vrij onschuldig geweest maar ik waande me toch eventjes in een wat "ongemakkelijke" omgeving. Overigens was de fotograaf uiterst beleefd toen ik vroeg of ik er even langs mocht.


Wat leuk! Ik maak nou nooit eens zoiets mee. Hoewel...
Bij een soortgelijk plasje, met vlonderachtige loopplanken, zag ik ooit op een warme dag, temidden van andere badgasten een gebruinde schoonheid in een oogverblindend witte bikini, die zich - ten volle bewust van haar aantrekkelijkheid -  stond te koesteren in de zon. Ik was niet de enige die genoot van het schouwspel. Met de allure van een volleerd fotomodel nam ze poses aan, die zowel onschuldig als uitdagend waren. Waarom? Geen idee. Niemand nam foto's van haar.


Vriendelijke groet,


Ronald Sinoo

Guus Peterse

Ooit stond ik op een vroege, nogal frisse herfstochtend op het Westerslag, Texel. Wind stevig west en naast me een groep jeugdbonders aan het 'zeerukken'. Die kom je altijd tegen in de herfst op een Waddeneiland, 's morgens aan zee. Sommigen waren fanatiek, anderen vroegen zich af waarom ze in 's hemelsnaam zo vroeg waren opgestaan. Waren vermoedelijk het liefst hun bed weer in gekropen, maar helaas, dat stond elders. Samen zochten we naar langstrekkende zeevogels. Een mooie zee, een wilde branding, een verre gent die de golftoppen scheerde, maar de meeste aandacht trokken een jongen en een meisje die, onder toeziend oog van wel tien telescopen (ze zwaaiden nog naar ons), uit de kleren gingen en poedelnaakt in zee doken. Alsof het zomer was. En zich intussen 'uitgebreid lieten bekijken', zoals de DBA-vogellijn dat altijd zo mooi weet te zeggen, al betreft dat dan meestal hele andere bezienswaardigheden. Ze werden dan ook gadegeslagen door wel twintig vogelaars, waaronder jochies van amper vijftien die met zulk welgevormd vrouwelijk naakt voor ogen natuurlijk even minder oog hadden voor de langstrekkende zeevogels. Zodat die paar minder fanatieke jeugdbonders ineens wisten waarvoor ze zo vroeg waren opgestaan.
Guus Peterse

Nieuw op mijn weblog: Kaapverdië juli - augustus 2015

Bart van Hoogstraten

Bij mijn voorbereiding op mijn vakantie kwam ik in de database meldingen tegen van de Blauwe Ekster. De afbeelding van het beest was me al eens opgevallen bij bladeren in de ANWB maar je leest de beschrijving niet in de veronderstelling dat zoiets voorlopig toch niet voor je weggelegd is. Maar hij intrigeerde me nu opeens en na het lezen van de beschrijving dook ik er verder in op internet; endeem voor Spanje/Portugal en vroeger werd aangenomen dat het een escape was van de Blauwe Ekster uit het verre Azië. Na vondst van fossielen bij Gibralter werd dit echter verworpen en na DNA-onderzoek werd hij zelfs afgesplitst van de Aziaat Cyanopica cyanus. Men gaat er nu van uit dat er ooit één grote populatie was over het Eurazisch continent maar dat deze lang geleden tijdens een ijstijd in 2-en is gesplitst en tot vandaag gescheiden is gebleven. Interessant! Ik was in de hoop dat ik hem zou zien maar had geen idee of dat makkelijk zou zijn of niet (met mijn matige vogelaars-kwaliteiten ben ik daar altijd onzeker over). Maar verhip en warempel; bij het naderen van de camping bij El Parque Nacional de Monfragüe zag ik in de verte een groepje vogels de weg overvliegen wat verdacht veel aan de beschrijving voldeed. Spannend!!! Bij aankomst op de camping bleek echter al gauw dat het niet moeilijk was om hem te zien; je ziet hem zelfs niet dagelijks maar gegarandeerd binnen elk kwartier en het zijn net zo'n bandieten als de Langstaarttroepialen in Midden-Amerika. Groepsgewijs kammen ze samenwerkend terrein uit, niet schuw voor mensen, weet vuilniszakken open te krijgen, grote voorwerpen om te gooien, vreet echt alles en houdt voortdurend de Mussen in de gaten om te zien of er ergens iets te halen valt. Soms waren de Mussen en de Zwarte Spreeuwen opeens stil en verdwenen dan in de struiken/bomen en dan wist ik al dat ik naar boven moest kijken voor de Rode Wouw. Maar het blauwe tuig trok zich daar niets van aan, was daar niet bang voor. Je raakt erg snel aan zo'n situatie gewend en de bijzondere vogel die me zo bezig hield voor vertrek deed me na een paar dagen eigenlijk niet zoveel meer. Totdat er eentje landde in de boom waar we de tent onder opgeslagen hadden op een tak recht boven mijn hoofd. En jawel hoor; flats! Precies in het exacte midden van mijn kruin, bulls-eye!!! In eerste instantie liep ik wat te vloeken maar toen ik mijn haar schoon stond te maken bedacht ik me dat er eigenlijk maar weinig mensen in Nederland kunnen zeggen dat ze ooit door een Blauwe Ekster op het hoofd gescheten zijn. Cyanopica cooki... toch een ornithologisch hoogtepunt van mijn reis!!!  :blink:
Vriendelijke groet! Bart van Hoogstraten

De toekomst van Waarneming is onzeker. Draag bij aan het voortbestaan en betaal gewoon jaarlijks € 25,- abonnementskosten!
https://waarneming.nl/donate/

Bart van Hoogstraten

Citaat van: guusp op augustus 11, 2012, 08:56:08 AM
Ooit stond ik op een vroege, nogal frisse herfstochtend op het Westerslag, Texel. Wind stevig west en naast me een groep jeugdbonders aan het 'zeerukken'. Die kom je altijd tegen in de herfst op een Waddeneiland, 's morgens aan zee. Sommigen waren fanatiek, anderen vroegen zich af waarom ze in 's hemelsnaam zo vroeg waren opgestaan. Waren vermoedelijk het liefst hun bed weer in gekropen, maar helaas, dat stond elders. Samen zochten we naar langstrekkende zeevogels. Een mooie zee, een wilde branding, een verre gent die de golftoppen scheerde, maar de meeste aandacht trokken een jongen en een meisje die, onder toeziend oog van wel tien telescopen (ze zwaaiden nog naar ons), uit de kleren gingen en poedelnaakt in zee doken. Alsof het zomer was. En zich intussen 'uitgebreid lieten bekijken', zoals de DBA-vogellijn dat altijd zo mooi weet te zeggen, al betreft dat dan meestal hele andere bezienswaardigheden. Ze werden dan ook gadegeslagen door wel twintig vogelaars, waaronder jochies van amper vijftien die met zulk welgevormd vrouwelijk naakt voor ogen natuurlijk even minder oog hadden voor de langstrekkende zeevogels. Zodat die paar minder fanatieke jeugdbonders ineens wisten waarvoor ze zo vroeg waren opgestaan.

Hm, ik zal verder maar niet ingaan op de herkomst van het begrip "zeerukken"...  ;)
Vriendelijke groet! Bart van Hoogstraten

De toekomst van Waarneming is onzeker. Draag bij aan het voortbestaan en betaal gewoon jaarlijks € 25,- abonnementskosten!
https://waarneming.nl/donate/

KorHaan

Citaat van: Bart van Hoogstraten op augustus 11, 2012, 09:58:08 AM
Bij mijn voorbereiding op mijn vakantie kwam ik in de database meldingen tegen van de Blauwe Ekster. De afbeelding van het beest was me al eens opgevallen bij bladeren in de ANWB maar je leest de beschrijving niet in de veronderstelling dat zoiets voorlopig toch niet voor je weggelegd is. Maar hij intrigeerde me nu opeens en na het lezen van de beschrijving dook ik er verder in op internet; endeem voor Spanje/Portugal en vroeger werd aangenomen dat het een escape was van de Blauwe Ekster uit het verre Azië. Na vondst van fossielen bij Gibralter werd dit echter verworpen en na DNA-onderzoek werd hij zelfs afgesplitst van de Aziaat Cyanopica cyanus. Men gaat er nu van uit dat er ooit één grote populatie was over het Eurazisch continent maar dat deze lang geleden tijdens een ijstijd in 2-en is gesplitst en tot vandaag gescheiden is gebleven. Interessant! Ik was in de hoop dat ik hem zou zien maar had geen idee of dat makkelijk zou zijn of niet (met mijn matige vogelaars-kwaliteiten ben ik daar altijd onzeker over). Maar verhip en warempel; bij het naderen van de camping bij El Parque Nacional de Monfragüe zag ik in de verte een groepje vogels de weg overvliegen wat verdacht veel aan de beschrijving voldeed. Spannend!!! Bij aankomst op de camping bleek echter al gauw dat het niet moeilijk was om hem te zien; je ziet hem zelfs niet dagelijks maar gegarandeerd binnen elk kwartier en het zijn net zo'n bandieten als de Langstaarttroepialen in Midden-Amerika. Groepsgewijs kammen ze samenwerkend terrein uit, niet schuw voor mensen, weet vuilniszakken open te krijgen, grote voorwerpen om te gooien, vreet echt alles en houdt voortdurend de Mussen in de gaten om te zien of er ergens iets te halen valt. Soms waren de Mussen en de Zwarte Spreeuwen opeens stil en verdwenen dan in de struiken/bomen en dan wist ik al dat ik naar boven moest kijken voor de Rode Wouw. Maar het blauwe tuig trok zich daar niets van aan, was daar niet bang voor. Je raakt erg snel aan zo'n situatie gewend en de bijzondere vogel die me zo bezig hield voor vertrek deed me na een paar dagen eigenlijk niet zoveel meer. Totdat er eentje landde in de boom waar we de tent onder opgeslagen hadden op een tak recht boven mijn hoofd. En jawel hoor; flats! Precies in het exacte midden van mijn kruin, bulls-eye!!! In eerste instantie liep ik wat te vloeken maar toen ik mijn haar schoon stond te maken bedacht ik me dat er eigenlijk maar weinig mensen in Nederland kunnen zeggen dat ze ooit door een Blauwe Ekster op het hoofd gescheten zijn. Cyanopica cooki... toch een ornithologisch hoogtepunt van mijn reis!!!  :)


Hahaha!  ;D


Ik zou een lijstje beginnen: "Vogels die ooit op je hoofd gescheten hebben". Dan is zo'n Blauwe Ekster een echte 'blocker'...


Vriendelijke groet,


Ronald Sinoo

KorHaan

Citaat van: guusp op augustus 11, 2012, 08:56:08 AM
Ooit stond ik op een vroege, nogal frisse herfstochtend op het Westerslag, Texel. Wind stevig west en naast me een groep jeugdbonders aan het 'zeerukken'. Die kom je altijd tegen in de herfst op een Waddeneiland, 's morgens aan zee. Sommigen waren fanatiek, anderen vroegen zich af waarom ze in 's hemelsnaam zo vroeg waren opgestaan. Waren vermoedelijk het liefst hun bed weer in gekropen, maar helaas, dat stond elders. Samen zochten we naar langstrekkende zeevogels. Een mooie zee, een wilde branding, een verre gent die de golftoppen scheerde, maar de meeste aandacht trokken een jongen en een meisje die, onder toeziend oog van wel tien telescopen (ze zwaaiden nog naar ons), uit de kleren gingen en poedelnaakt in zee doken. Alsof het zomer was. En zich intussen 'uitgebreid lieten bekijken', zoals de DBA-vogellijn dat altijd zo mooi weet te zeggen, al betreft dat dan meestal hele andere bezienswaardigheden. Ze werden dan ook gadegeslagen door wel twintig vogelaars, waaronder jochies van amper vijftien die met zulk welgevormd vrouwelijk naakt voor ogen natuurlijk even minder oog hadden voor de langstrekkende zeevogels. Zodat die paar minder fanatieke jeugdbonders ineens wisten waarvoor ze zo vroeg waren opgestaan.


Grappig.

Ook vogelaars vertonen soms dit gedrag. Op een vogelweekend op Terschelling in de herfst, verraste een aantrekkelijke deelneemster ons door aan te kondigen in zee te gaan zwemmen, waarna ze zich op het strand spiernaakt uitkleedde en de zee in huppelde. We waren allemaal vertederd door dit vertoon van bravoure; het was bepaald geen lekker strandweer.


Vriendelijke groet,


Ronald Sinoo



SlechtValk

Citaat van: KorHaan op augustus 11, 2012, 19:48:54 PM
Ook vogelaars vertonen soms dit gedrag. Op een vogelweekend op Terschelling in de herfst, verraste een aantrekkelijke deelneemster ons door aan te kondigen in zee te gaan zwemmen, waarna ze zich op het strand spiernaakt uitkleedde en de zee in huppelde. We waren allemaal vertederd door dit vertoon van bravoure; het was bepaald geen lekker strandweer.

Ik heb het concept "zeerukken" nooit zo begrepen, maar na deze verhalen snap ik waar mensen uren naar staan te speuren ;)... misschien moet ik het toch ook maar eens gaan proberen. Nu alleen nog zee in de buurt krijgen. Kunnen we niet eens opschieten met die opwarming van de aarde zodat we Utrecht aan zee krijgen?
Met Vriendelijke Groeten,
SlechtValk (a.k.a. Stefan)


Na de paartijd gaan de vogels trekken.

KorHaan

Citaat van: SlechtValk op augustus 12, 2012, 15:41:13 PM
Citaat van: KorHaan op augustus 11, 2012, 19:48:54 PM
Ook vogelaars vertonen soms dit gedrag. Op een vogelweekend op Terschelling in de herfst, verraste een aantrekkelijke deelneemster ons door aan te kondigen in zee te gaan zwemmen, waarna ze zich op het strand spiernaakt uitkleedde en de zee in huppelde. We waren allemaal vertederd door dit vertoon van bravoure; het was bepaald geen lekker strandweer.

Ik heb het concept "zeerukken" nooit zo begrepen, maar na deze verhalen snap ik waar mensen uren naar staan te speuren ;) ... misschien moet ik het toch ook maar eens gaan proberen. Nu alleen nog zee in de buurt krijgen. Kunnen we niet eens opschieten met die opwarming van de aarde zodat we Utrecht aan zee krijgen?


;D


"Zeerukken" heeft de onschuldige connotatie van "zeeTREK tellen", zoals die ooit door de jeugdbonders is uitgevonden. Het gaat daarbij dan dus gewoon om urenlang in weer en wind zeevogels kijken. De telescoop staat daarbij horizontaal op zee gericht.

Enig vertoon van naturisme van badgasten, of - interessanter nog - een fotoshoot voor Playboy, zullen tot gevolg hebben dat de telescopen iets omlaag gezet worden, om de ontwikkelingen op het strand zoals deze zich voordoen bij genoemde categorieën, met belangstelling te kunnen volgen.
Vooral in de "slappe" periode van zeetrek tellen (vanaf een uur of tien 's ochtends, als er niks meer vliegt) is de afleiding van enig naakt vrouwelijk schoon bijzonder welkom bij de doorgewinterde vogelaartjes.


Vriendelijke groet,


Ronald Sinoo

SlechtValk

Citaat van: KorHaan op augustus 12, 2012, 19:29:18 PM
"Zeerukken" heeft de onschuldige connotatie van "zeeTREK tellen", zoals die ooit door de jeugdbonders is uitgevonden. Het gaat daarbij dan dus gewoon om urenlang in weer en wind zeevogels kijken. De telescoop staat daarbij horizontaal op zee gericht.

Dit begreep ik inderdaad al, echter wat daar nou zo leuk aan is begon na het eerdere bericht ineens te dagen...

En ik zat mij te bedenken dat mij dit nou nooit overkomt, maar dat is niet geheel waar.

Zeer recent nog (ik was een beetje vlindertjes aan het fotograferen nabij Nijmegen) fietste ik over de dijk in de Ooijpolder alwaar ergens iemand behoorlijk naakt langs de weg lag (vanaf de andere kant gezien achter een dwarsdijkje, maar vanaf de kant waar ik vandaan kwam volledig in het zicht). Ik zei nog tegen mijn vriendin (die met me mee was) "hee daar ligt iemand naakt". Zij wilde het maar niet geloven maar hoe dichterbij we kwamen hoe duidelijker het werd. Tot ik heel droog opmerkte: "En zij is hem lekker aan het verwennen." Zo'n grote bos schaamhaar heeft namelijk niemand en zeker geen die ritmisch op en neer beweegt ;).

Als ik niet met mijn vriendin was geweest had ik vermoedelijk de kijker die om mijn nek hing wel gebruikt, maar dat leek me op het moment niet zo verstandig, dus vrij stoïcijns doorgefietst.
Met Vriendelijke Groeten,
SlechtValk (a.k.a. Stefan)


Na de paartijd gaan de vogels trekken.


willemxd

haha, hadden hun jou en je vriendin gezien?,, maar echt leuke verhalen in dit topic :duim:

SlechtValk

Citaat van: willemxd op augustus 13, 2012, 08:49:20 AM
haha, hadden hun jou en je vriendin gezien?,, maar echt leuke verhalen in dit topic :duim:

Ik weet het niet, maar ik kan me niet voorstellen dat ze niet door zouden hebben gehad dat ze vol in het zicht lagen. Was op deze lokatie waar dat pad van de dijk naar beneden gaat, bij 1 van die twee grote knotwilgen tegen de begroeing aan. Zoals je ziet is het als je vanaf west komt vol in het zicht, maar kijk maar eens op streetview hoe het eruit ziet als je van de andere kant komt... dan is het nogal in een hoekje.

Dus of ze hadden werkelijk niet door dat ze van de andere kant erg in het zicht lagen, of (en dat vermoed ik stiekem meer) ze vonden het helemaal niet zo erg om in het zicht te liggen.

P.s. als ik mij niet vergis is er hier ergens in de buurt ook een nudistengedeelte (ik dacht aan de andere kant van de bisonbaai maar ik kan me vergissen) het zou natuurlijk ook kunnen dat ze iets te ver zijn doorgelopen ofzo (wat natuurlijk de acties niet verklaart).
Met Vriendelijke Groeten,
SlechtValk (a.k.a. Stefan)


Na de paartijd gaan de vogels trekken.

Bart van Hoogstraten

Citaat van: SlechtValk op augustus 13, 2012, 21:40:31 PM
P.s. als ik mij niet vergis is er hier ergens in de buurt ook een nudistengedeelte (ik dacht aan de andere kant van de bisonbaai maar ik kan me vergissen).

Klopt, precies ten noorden ervan op de andere oever.
Vriendelijke groet! Bart van Hoogstraten

De toekomst van Waarneming is onzeker. Draag bij aan het voortbestaan en betaal gewoon jaarlijks € 25,- abonnementskosten!
https://waarneming.nl/donate/

SlechtValk

Citaat van: Bart van Hoogstraten op augustus 13, 2012, 21:46:28 PM
Klopt, precies ten noorden ervan op de andere oever.

Als dat hun doel was dan zouden ze dus behoorlijk verdwaald zijn geweest...
Met Vriendelijke Groeten,
SlechtValk (a.k.a. Stefan)


Na de paartijd gaan de vogels trekken.

Bart van Hoogstraten

Huiluh!

Jaartje of 15 geleden besloot ik een veranda te maken achter mijn huis. Het frame, waar later de glasplaten in moesten komen, had ik met de kerst in mekaar gelast. Ik heb niets met oudjaar en al helemaal niets met dat vuurwerkgedoe waar de buurt zich mee bezighoudt en stond dus op 31 december, de eerstvolgende vrije dag na kerst, dat ding te bevestigen aan mijn achtergevel. Een grote constructie en een heel gedoe met maar twee koude handen. In een onhandige positie staand op mijn trapladder hapte de ijzerboor zich plots vast en sloeg zijwaarts tegen de duim van mijn hand waarmee ik tegen de muur geleund stond en ik belandde met een grote knal met het hele werkstuk en gereedschap op de vloer. Ik had gelukkig niets ernstigs maar wel een flinke winkelhaak in mijn duim waar veel bloed onder vandaan vloeide -> naar de EHBO dus voor wat hechtingen. Daar moest ik aansluiten bij die jochies die met vuurwerk hadden staan stunten... Toen ik aan de beurt was vroeg de medicus wat er gebeurd was en op mijn antwoord kreeg ik een heel droog "jaja, ... het zal je maar gebeuren!"  :P
Vriendelijke groet! Bart van Hoogstraten

De toekomst van Waarneming is onzeker. Draag bij aan het voortbestaan en betaal gewoon jaarlijks € 25,- abonnementskosten!
https://waarneming.nl/donate/

augustvansteensel

Citaat van: Bart van Hoogstraten op december 31, 2012, 18:07:18 PM
Huiluh!

Jaartje of 15 geleden besloot ik een veranda te maken achter mijn huis. Het frame, waar later de glasplaten in moesten komen, had ik met de kerst in mekaar gelast. Ik heb niets met oudjaar en al helemaal niets met dat vuurwerkgedoe waar de buurt zich mee bezighoudt en stond dus op 31 december, de eerstvolgende vrije dag na kerst, dat ding te bevestigen aan mijn achtergevel. Een grote constructie en een heel gedoe met maar twee koude handen. In een onhandige positie staand op mijn trapladder hapte de ijzerboor zich plots vast en sloeg zijwaarts tegen de duim van mijn hand waarmee ik tegen de muur geleund stond en ik belandde met een grote knal met het hele werkstuk en gereedschap op de vloer. Ik had gelukkig niets ernstigs maar wel een flinke winkelhaak in mijn duim waar veel bloed onder vandaan vloeide -> naar de EHBO dus voor wat hechtingen. Daar moest ik aansluiten bij die jochies die met vuurwerk hadden staan stunten... Toen ik aan de beurt was vroeg de medicus wat er gebeurd was en op mijn antwoord kreeg ik een heel droog "jaja, ... het zal je maar gebeuren!"  :P
het lijkt wel die Hornbach reclame, waar allemaal mensen van ladders vallen enzo!
en het motto is dan: 'Klussen doe je niet alleen!' :P
August van Steensel



www.jnm.nl   !!!

Bart van Hoogstraten

#175
Escape!

Bouwtechnisch gezien is het mogelijk om een gevangenis te bouwen waaruit helemaal niemand weet te ontsnappen. Maar dit doen ze dus niet omdat een psyche dan knakt en daarna duurder wordt. De binnenplaats van een gevangenis is om die reden dan ook niet overdekt. Het is allemaal erg goed beveiligd en de kans dat je er uitkomt is bijna nihil maar net dat stukje "bijna" biedt de gevangenen de fantasie over een versneld verblijf erbuiten en houdt ze op de been tot de tijd dat het echt zo is. Op vergelijkbaar niveau koop ik dus af en toe een staatslot tegen beter weten in. En altijd doe ik dat in bijzijn van mijn vrouw maar die "gelooft" in getallen; bij staatsloten haar geluksgetal 63, maar we hebben nog nooit wat gewonnen. Alle staatsloten die ik koop eindigen dus AL-TIJD op 63. Behalve mijn oudejaarslot van deze keer want daar was ze niet bij toen ik het kocht. Je raadt het al... de 30.000.000 is gevallen op een lot met het eindcijfer 63 en ik zit nu thuis met een EEEEnorm probleem... Geluksgetallen brengen alleen maar ongeluk!
Vriendelijke groet! Bart van Hoogstraten

De toekomst van Waarneming is onzeker. Draag bij aan het voortbestaan en betaal gewoon jaarlijks € 25,- abonnementskosten!
https://waarneming.nl/donate/

pieternella

Vriendelijke groeten, Petra vd Brink

Alex Kwak

Je moet buiten de 63 nog 4 cijfers en 2 letters goed hebben. Dus een kans van 1:26x26x10000 = 1:6.700.000
Gemiddeld "win" je dus -gegeven het feit dat je de laatste twee cijfers goed hebt- 30.000.000/6.700.000 = 4.45 euro. Minus het aanschafbedrag van 30(?) euro levert dus een verlies op van 25. Dat heb je je vrouw toch maar mooi bespaard!!

zou ze er intrappen?
Alex Kwak, medewerker Zostera/Observation International, ontwikkelaar ObsMapp
Ik beantwoord geen PM's over mobiele app's. Vragen ALTIJD via het forum!

Bart van Hoogstraten

Citaat van: Alex Kwak op januari 02, 2013, 20:29:55 PM
Je moet buiten de 63 nog 4 cijfers en 2 letters goed hebben. Dus een kans van 1:26x26x10000 = 1:6.700.000
Gemiddeld "win" je dus -gegeven het feit dat je de laatste twee cijfers goed hebt- 30.000.000/6.700.000 = 4.45 euro. Minus het aanschafbedrag van 30(?) euro levert dus een verlies op van 25. Dat heb je je vrouw toch maar mooi bespaard!!

zou ze er intrappen?

;D
Vriendelijke groet! Bart van Hoogstraten

De toekomst van Waarneming is onzeker. Draag bij aan het voortbestaan en betaal gewoon jaarlijks € 25,- abonnementskosten!
https://waarneming.nl/donate/

arjan.kop

Heerlijk, die verhalen.

je maakt ook nogal wat mee, zeker als je op jezelf aangewezen bent in een niet alledaagse omgeving.

Op veldwerk in Turkije: Even afkoelen in de Eufraat. Het was 40+ in de schaduw en ik meende mijzelf nogal te ruiken. Toen ik weer bovenkwam was die lucht alleen maar sterker geworden. Enige tientallen meters stroomopwaarts lekte drab uit een dikke betonnen pijp. Als je denkt dat je wel eens flink aan de race bent geweest - heus niet, het kan erger...

Een paar honderd kilometer naar het oosten, midden in wat daar gewoon 'oorlogsgebied' heet een Amerikaans gezin op een bankje. Man in nette outdoorkleding, meisjes met rokjes aan. Of ik ze misschien kon vertellen waar het vliegveld was, want niemand kon ze verstaan.

Nog wat verderop, op een plek die je kunt bereiken als je het niet erg vindt om gemiddeld zeven keer per dag onder schot te worden gehouden door 17-jarige dienstplichtigen. Een dorpje bestaand uit wat lemen huisjes. Man vraagt me of ik wil komen eten (dat doet iedereen, het is juist een kunst om gewoon je werk te kunnen doen). Ik had toch wel trek, dus ik bleef even plakken. Tijdens het eten van een broodje met honing en kaas werd de jongste dochter tevoorschijn gehaald. Of ik haar niet wilde trouwen. Mooi was ze wel, maar het leek me toch geen goed idee. Klets je daar maar eens uit.

Eerder in Griekenland:
Op een terrasje eten 's avonds. Serveermeisje kijkt me te lang aan terwijl ik mijn notities uitwerk en de labels van de verzamelde beesten leesbaar maak. Komt bij me zitten.
"Waar slaap je?"
- In dat hotel daar.
"Zonde joh, kom bij mij slapen"
-Beter van niet, ik moet morgen vroeg op, heb nog veel te doen.

Pas toen mijn huisgenoten mij later heel hard uitlachten begreep ik dat het haar niet ging om mij een paar tientjes te besparen.