Hoofdmenu

Het zwarte ree

Gestart door -Arthy-, juni 16, 2005, 16:09:46 PM

Vorige topic - Volgende topic

-Arthy-

Ik had het nog niet eerder gezien eigenlijk?
maar zijn alle jonge reeen zwart ofzo?


http://www.waarneming.nl/wn_details.php?id=256889
Rick Gevers

hiskodevries

Was getekend Hisko de Vries.

Wil je een fotovraag stellen op het forum lees dan dit eerst https://forum.waarneming.nl/smf/index.php?topic=452369.0

Julian

Citeermaar zijn alle jonge reeen zwart ofzo?
De meeste reekalfjes zijn bruin met witte vlekjes op de rug. Volgens mij is dit een uitzondering.

MVG

Julian Overweg

Pim

Er zijn wel veel reeën donkerbruin, het zijn eigenlijk net buizerds, je hebt ze in alle kleurenvariaties.

groet,

Pim J.
met vriendelijke groet,

Pim Julsing

natuurverslaving.nl

Bram Rijksen

Eind jaren tachtig, begin negentig kon je met grote regelmaat zwarte Reeen op zien duiken tussen normaal gekleurde Reeen in de Flevo. Goeie plek waren altijd de akkers langs de OV-dijk, vooral op de locatie waar later de kwelplasjes zijn gekomen.

Pim

Notabene: Zag er gisteren nog eentje op de plek die Bram omschrijft.

groetjes,

Pim Julsing
met vriendelijke groet,

Pim Julsing

natuurverslaving.nl

marcel123

#6

ik ben het met Dick Klees eens dat melanisme bij het ree gewoon een
erfelijke oorzaak heeft. Een zogenaamde kleurmutatie dus. Ook bij het
damhert is deze bekend. En bij het wilde konijn natuurlijk. Vooral op de
waddeneilanden worden veel zwarte konijnen gezien. Dit is ook logisch, omdat
het hier om relatief geisoleerde populaties gaat waarin het gen voor
melanisme welig tiert.

Deze mutaties ontstaan vaak spontaan en kunnen langdurig 'sluimerend' in een
populatie aanwezig blijven alvorens er een individu wordt geboren met het
zichtbare resultaat van deze afwijking. Het heeft er dus vaak niets mee te
maken waar deze dieren 'vandaan' komen, omdat het gewoon dieren zijn uit de
betreffende populatie die door een plotseling optredende verandering in het
erfelijk materiaal (dit gebeurd constant, maar meestal betreft het niet het
uiterlijk)een andere vachtkleur krijgen.

De meeste kleurmutaties hebben een recessieve overerving waardoor de
afwijkende kleur in eerste instantie in de eerste generatie nakomelingen van
de mutant verdwenen lijkt te zijn. Het recessieve gen is echter niet
verdwenen uit de populatie, en zodra twee (verwante) dieren met het
recessieve gen onderling jongen krijgen, dan is er weer een kans van 25% dat
de afwijkende kleur zichtbaar terugkomt in één van de nakomelingen (bij
geslachtsgebonden overerving is dat anders).
Inderdaad zijn er diverse gebieden bekend waar meer kleurafwijkende dieren
voorkomen dan elders, juist omdat in de populatie in het betreffende gebied
het gemuteerde gen aanwezig is.
Dit verhaal geldt voor vrijwel alle erfelijke kleurafwijkingen; dus ook voor
witte reeen (en andere dieren). Bij het ree, en andere zoogdieren zijn het
meestal echte albino's (volledige afwezigheid van melanine pigmenten in
huid, haar en ogen; hierdoor zijn de ogen ook pigmentloos/kleurloos en
kleuren ze rood door de kleur van het bloed). Albino's hebben een slechter
gezichtsvermogen dan gewoon gekleurde dieren. Bij zoogdieren is dat vaak
niet zo'n probleem; zij moeten het toch vaak hebben van hun gehoor en
reukvermogen. Albino's bij vogels zijn zeldzaam. Het gen voor albino is niet
zeldzaam, maar vogels die daadwerkelijk albino zijn wel. Deze dieren
overleven niet in de natuur, en niet omdat ze wit zijn maar omdat zij een
zeer slecht gezichtsvermogen hebben. De stelling dat kleurafwijkende dieren
per definitie vroegtijdig sneuvelen door predatoren is onjuist (de mens als
predator buiten beschouwing gelaten). Veel voorbeelden van kleurafwijkende
vogels zijn bekend die jarenlang op dezelfde plek werden gezien en die ook
jaarlijks jongen grootbrachten. Het betrof dan vaak ook vrijwel witte
dieren. Maar dit zijn dus nooit albino's, maar altijd leucisten of ino's
(gedeeltelijk albino of partieel albino bestaat niet!).

Kleurmutaties worden vrijwel altijd veroorzaakt door een erfelijke
verandering in het ontwikkelingsproces van het melaninepigment. Melanine is
het meest voorkomende pigment in vogels en zoogdieren, en daarom zijn de
mutaties in beide diergroepen ook vergelijkbaar. Afhankelijk van de
verandering in het pigmentatieproces worden er geen pigmenten gevormd, of
minder pigmenten of juist meer. Ook kan de vorm van het pigment veranderen
waardoor er een andere kleur ontstaat.


Mensen, niet alleen jagers, hebben altijd een voorkeur gehad voor
'afwijkende' vormen. Dat zie je natuurlijk al terug in alle gedomesticeerde
huisdieren. Alle 'rare' kleuren, vacht- en veerstructuren, oorvormen, enz
zijn allemaal gebaseerd op mutaties. Door hier bewust op te selecteren
werden deze eigenschappen vastgelegd en ontstond er de veelheid aan rassen
(denk bijv. aan de diversietijd in hondenrassen, kippenrasssen of
duivenrassen).
Vanuit wetenschappelijk oogpunt zij kleurafwijnde dieren ook interessant, en
daarom worden deze ook altijd opgenomen in de wetenschappelijke collectie
van het Nationaal natuurhistorisch Museum Naturalis in Leiden. De dieren
worden er wat ons betreft zeker niet speciaal voor dood gemaakt, maar elk
dode kleurafwijkende dier is wel welkom.

Met vriendelijke groet.

Hein van Grouw
Collection manager Aves & Mammalia
National Museum of Natural History
P.O. Box 9517
2300 RA Leiden, The Netherlands
++31 (0)71 5687536


Bron: zoogdierinfolimbuirg

ps: ik zocht eigenlijk een andere thread over zwarte reeen. Weet iemand die?