Stukje Naardermeer (20 mei 2005)

Gestart door Pim, mei 20, 2005, 23:50:40 PM

Vorige topic - Volgende topic

Pim

Vanmorgen om 9.30 uur een afspraak op het station Weesp met mijn vader om samen een dagje natuur op te snuiven. Ik blijf natuurlijk een zuinige Nederlander want na 9.00 uur kan ik met korting reizen, op het stuk Almere-Weesp zal dit slechts een euro schelen. De natuurtochten samen met mijn vader hebben iets speciaals, we spreken vooraf niet af waar we heen gaan, maar laten dit gewoon van het moment afhangen. Op één of andere manier zijn de weergoden ons altijd gunstig gestemd, ook als de weersverwachtingen onheil voorspellen.

Ditmaal gingen we in de ruime stationcar richting Naarden en stopten eerst in het gehucht Hakkelaarsbrug. Hier staat nog een oude Hollandse molen waar een Japanse toerist behoorlijk opgewonden van zou kunnen raken. Zelf kan ik hier ook wel met mate van genieten. Het riet lag op een enorme berg opgestapeld, het zal vast dienen om de miljonairshuizen in de omgeving van een brandbaar laagje te voorzien. Vanuit het riet klonken de algemene rietvogels: rietgors, rietzanger en kleine karekiet.

Bij De Machinerie, een oud stoomgemaal, keken we uit over een deel van het Naardermeer (Natuurmonumenten). Een koekoek kon zich niet langer inhouden. Het meer ligt er volgens mij nog steeds bij als honderd jaar geleden, tijdens de oprichting van Natuurmonumenten. Soms verbreekt een langsrazend geel gevaarte in het midden van het meer voor even de idylle, maar echt storend zijn de treinen niet. De mogelijke aanleg van een snelweg onder het gebied door of er zelfs  dwars doorheen zal wel een flinke open wond veroorzaken die moeilijk zal kunnen helen. Hopelijk besluit de politiek nog van dit plan af te zien. Je kunt wel wegen blijven bouwen, maar files zullen blijven bestaan, je moet juist meer wegen afsluiten dan moeten mensen wel met de trein (ja ik weet het, ik ben roepende in de woestijn).

Het Naardermeer is het oudste "natuurmonument"  dat ons land rijk is, het had weinig gescheeld of het was vol gestort met Mokkums afval. Enkele natuurbeschermers besloten dat het tijd was om actie te voeren en richten de vereniging Natuurmonumenten op. De beroemdste heer in het gezelschap is Jac.P. Thijsse, bekend van zijn vele publicaties in "De levende natuur"  en van de Verkade-albums, die het enthousiasme voor de natuur bij velen aanwakkerden. De toekomst van het Naardermeer leek door deze aankoop veilig gesteld. De toekomst van het unieke natuurgebied kent nog steeds diverse bedreigingen: verdroging (door intensieve landbouw rondom het gebied), isolement ten opzichte van andere natuurgebieden (er zijn gelukkig plannen een soort verbinding naar de Ankeveense plassen te maken, maar vaak is dit een noodgreep) en de aanleg van een nieuwe autosnelweg.

In tegenstelling tot andere plassen in de omgeving is het Naardermeer op natuurlijke wijze ontstaan. Het water is ondiep en glashelder. Als het riet niet gemaaid zou worden zou binnen de kortste tijd het Naardermeer zijn naam moeten wijzigen in Naarderbroekbos, dat zou voor veel zeldzame vogelsoorten fataal zijn. Behalve de vele vogels komen er ook zeldzame planten voor. Rondom het gebied is een fraaie wandeling te maken van circa 17 kilometer die langs diverse vogelobservatiepunten voert. Een goed startpunt is het treinstation van Naarden-Bussum. Bij de Wizzl kun je een wandelkaartje krijgen, van de zogenaamde NS-wandeling. (zie: www.vogelkijkhut.nl).

We besloten door te rijden naar de Verlengde Fortlaan te Bussum en parkeerden daar de auto. Per benenwagen waren we al snel in het moerasbos en vervolgden onze weg via een avontuurlijk plankenpad. In een boom zaten enkele nestholen van grote bonte spechten, de jongen waren zeer luidruchtig. Toen we het bos verlieten en ons neerplanten bij een picknicktafel kwam er een zwart roofdier op ons af. Het was een goedaardige poes die meteen op mijn rugzak ging zitten. Het beest had ontzettend behoefte aan affectie en dacht als ik jullie vertroetel krijg ik vast een portie liefde terug, zo geschiede. De poes bleef ons nog enkele honderden meters volgen alvorens terug te keren naar haar territorium. Onderweg probeerde ze nog een witte kwikstaart te pakken, maar de vogel stond gelukkig op scherp.

We slalomden om enkele koeien en reusachtige koeienvlaaien heen en liepen nu op een weiland (het "Laarzenpad"). Via een plankenpad kwamen we bij een vogelkijkhut die over de plas "De wijde blik" uitkeek. De rietvogels zongen vrolijk verder en op de plas telden we zeker vijf (grote) Canadese ganzen. Een exoot die in Nederland op veel plekken al algemeen voorkomt. Ze zijn van harte welkom hoor, evenals de Nijlgans! Het watermunt deed me verlangen naar een kopje muntthee, maar helaas had ik geen mobiele waterkoker bij me.

Boven een weiland zag ik een purperreiger vliegen, een zomergast (en broedvogel) die op de rode lijst staat als bedreigde vogel. Dit is geen status om mee te pronken bij andere vogelsoorten. De soort is afhankelijk van moerasgebieden zoals het Naardermeer met overjarig riet. De soort is zeker met de helft gedecimeerd, maatregelen zijn hard nodig om de soort weer op zijn oude peil te brengen. De vogel is een genot voor het oog. Als je slechts oppervlakkig kijkt denk je wellicht "wat een saaie donkere reiger, iets kleiner dan een blauwe reiger", maar als je beter kijkt en een goede lichtinval hebt is de vogel zeer kleurrijk, een warme roodbruine (purperen) tint.

Bij de Hilversumse Bovenmeent stak boven de hoge onkruidvegetatie de kop uit van een vrouwtje ree. Bij het kijkscherm, "vandalismeproof"  en zelfs met een moker niet te slopen, foerageerde een grote zilverreiger. Boven het gebied een flinke hoeveelheid gierzwaluwen. De koekoek moest zich er ook weer mee bemoeien. Aan de rand van het bos lagen enkele hopen stro, deze laat men liggen omdat het een goede plek is voor de ringslang om zijn eieren te deponeren.

De Hilversumse Bovenmeent kan een waar vogeleldorado zijn, maar vandaag zag ik er slechts enkele eendensoorten en tureluurs. De hier pleisterende steltkluten (2 exemplaren) niet kunnen ontdekken, maar mijn telescoop was ook niet mee vandaag. Op www.waarneming.nl was te lezen dat andere waarnemers meer geluk hadden. Nog tweemaal zagen we een purperreiger, in totaal dus drie exemplaren. Een snor klonk vanuit een strook riet.

Via enkele landweggetjes liepen we terug richting de Heilige koe van mijn vader. De weilanden zijn hier een schilderij met al die kleuren en grote pollen vegetatie, er groeien diverse soorten zuring, boterbloemen, pinksterbloemen en andere kleurenprachten. We gingen nog even zitten op een bankje. In mijn rug hoorde ik het schelle gepiep van een ijsvogel, in een flits zag ik deze vogel nog net richting een fortgracht vliegen. Uit het geluid wat ik nu hoorde kon ik opmaken dat het zeker om twee exemplaren ging.

Thuisgekomen te Almere bleef het weer me positief verbazen en besloot ik nog even op de fiets te springen naar de Lepelaarplassen. De koekoek riep vanuit diverse bosgebieden. Op het Trekvogelgraslandje foerageerden een zevental lepelaars onvermoeibaar voort. Twee grote zilverreigers waren erg vliegerig en leken samen wel een soort liefdesdans in de lucht op te voeren. Twee kleine zilverreigers hielden het hoofd koel en hadden meer interesse in een visje of iets van die strekking. De nachtegaal die hier al weken huist weet ook van geen ophouden, hij zingt op elk moment van de dag.

Bij de Natte Graslanden waren nog zes van die fraaie grote zilverreigers en een drietal lepelaars. Een torenvalk was aan het bidden boven de grasdijk, een muizenrijk gebied. Op de terugweg fietste ik via het Wilgenbos (koekoek, nachtegaal) en het Wilgeneiland. Bij de Vaartsluis genoten overwegend juveniele konijnen van het sappige gras. Het konijn is op deze plek algemeen door de zanderige bodem, maar elders in de buurt veel minder door de zware zeeklei. Tussen de jonge konijnen zat ook een oude gehavende rammelaar (een adulte man).
In de smalle bomenrij vloog een vrouw Havik razendsnel weg, dat zal geen toeval zijn, zou ze net als mij zo genoten hebben van al die babykonijnen?

met vriendelijke groet,

Pim Julsing

natuurverslaving.nl