de teken die we hebben ben ik inmiddels aan gewend. het heeft me ooit bijna de natuurhobby gekost zo naar vond ik ze, maar nu doen ze me helemaal niks meer.
maar zo'n giga beest, brrrrrrrr. bestaan die giant ticks nu nog?
Huh, hoe doe jij dat dan? Die teken, daar kun je toch niet aan wennen?
Ik blijf maar gewoon op de paden, tegenwoordig. Dat gehannes met zo'n tekentang, daar heb ik zo'n hekel aan.
Vriendelijke groet,
Ronald Sinoo
ik was er ooit panisch voor, maar onder het motto: leer uw vijand kennen ben ik toen teken gaan opsporen ipv ze mij steeds te laten vinden. dat heb ik heel veel gedaan, en leerde hun favoriete plekjes daardoor ook goed kennen. door met iets heel intensief bezig te zijn wordt het vanzelf gewoon. als je echt wilt kun je overal aan wennen. en ik wou het erg graag, want ik kon niet eens meer lol van mijn libellenhobby hebben.
ik doe het voor de aardigheid nog wel eens, even wat stengeltjes bij langs om teken te zoeken. soms ook even met ze spelen, kijken waar ze wel en niet op reageren. zo had ik bv al snel het fabeltje dat teken zich op je laten vallen ontkracht. een teek valt alleen op je met onwaarschijnlijk veel geluk (of pech, wat je wilt). zelfs minutenlang je huid aanbieden op een cm afstand doet een teek niet tot een val besluiten. alleen beweging maakt ze wakker en doet ze hun pootjes spreiden waar haakjes aan zitten waaraan ze zich me laten sleuren (wat overigens erg doeltreffend is kwam ik ook achter door mijn experimentjes, echt knap hoe makkelijk ze aanhaken)
als je je kleding goed afsluit voor verkeer van beneden af dan heb je al veel minder last van teken. als teken te lang rond moeten lopen op stof laten ze zich ook vanzelf vallen. liefst ook een broek met lekker gladde stof aan, dan is de lol er voor hun nog eerder af. hoge schoenen, broek eroverheen en elastieken erom dan komt er niet snel eentje meer door.
maar zoals je zegt, blijf op paden, dan heb je niet snel last van teken, zeker niet als er regelmatig mensen komen. blijf wel alert op paden waar niet vaak mensen komen. zoals op bijgaande foto kun je zien dat op heel stille paadjes teken zich ook goed thuis voelen. ik had zelf overigens wel aardigheid aan deze vondst, nu had ik een hele kluit teken voor ze mij hadden, een van mijn 'mooiste' tekenvondsten
en ook uit dit wat lange verhaal kun je wel zien dat ik teken tegenwoordig wel kan waarderen, ook zij horen erbij en zijn eigenlijk best interessant.