Ecologische verbindingszones & exoten

Gestart door pka, juli 30, 2006, 12:03:57 PM

Vorige topic - Volgende topic

pka

Ik weet dat ecologische verbindingszones hier populair zijn, maar toch een punt van zorg:

Zijn ecologische verbindingszones niet bloedlink omdat ze de verspreiding van exoten in de Nederlandse natuur mogelijk maken? Paddentunnels, wildwissels, groenblauwe dooradering kunnen ook door  niet-gewenste soorten worden gebruikt.

Als we dan genetische uitwisseling tussen populaties willen, kunnen we dan niet beter af en toe een bioloog met een emmertje op pad sturen? Die weet wat hij verspreidt en hij is bovendien goedkoper dan al die dure ecoducten.


Freek Verkerk

Zolang de ecologische verbindingszones nog niet af zijn lijkt het mij ook een goed idee om een paar biologen met een emmertje of een vrachtwagen op stap te laten gaan om wat soorten (planten en dieren) te verspreiden.

Ik wil nog wat edelherten in de duinen!

Ik denk ook dat een volwaardige inheemse flora en fauna een goede barriere is voor exoten.

Ecologiscche verbindingszones werken ook voor exoten lijkt me. Dat is dan misschien een nadeel, alhoewel ik veel exoten toch niet graag zou missen. Ik denk dan aan fazanten, konijnen, halsbandparkieten etc.

Ik denk dat exoten een "fact of life" zijn. Het hoort bij de globalisering zullen we maar zeggen. Strijden tegen exoten is als vechten tegen de bierkaai.

Onbegonnen werk lijkt me, leg je er maar bij neer en geniet ervan.

Natuurlijk gegroet
Freek Verkerk

Niko Buiten

CiteerStrijden tegen exoten is als vechten tegen de bierkaai.

Onbegonnen werk lijkt me, leg je er maar bij neer en geniet ervan.


Ik ben blij dat hier in de duinen Amerikaanse vogelkers en Zwarte den bestreden worden. Anders is er straks niets meer over van het inheems duin.
Groet,

Niko Buiten.


pka

#3
CiteerZolang de ecologische verbindingszones nog niet af zijn lijkt het mij ook een goed idee om een paar biologen met een emmertje of een vrachtwagen op stap te laten gaan om wat soorten (planten en dieren) te verspreiden.

Ik wil nog wat edelherten in de duinen!

Ik denk ook dat een volwaardige inheemse flora en fauna een goede barriere is voor exoten.

Ecologiscche verbindingszones werken ook voor exoten lijkt me. Dat is dan misschien een nadeel, alhoewel ik veel exoten toch niet graag zou missen. Ik denk dan aan fazanten, konijnen, halsbandparkieten etc.

Ik denk dat exoten een "fact of life" zijn. Het hoort bij de globalisering zullen we maar zeggen. Strijden tegen exoten is als vechten tegen de bierkaai.

Onbegonnen werk lijkt me, leg je er maar bij neer en geniet ervan.
Oh, het zijn zeker interessante tijden voor waarnemers :-)

Echter, de impact van een exoot verschilt van soort tot soort. En dat geldt ook voor de vraag of een soort in ons ecosysteem een fact of life is.  

Freek Verkerk

CiteerEchter, de impact van een exoot verschilt van soort tot soort. Een halsbandparkiet is geen vogelkers.

Ik ken de vogelkers niet. Ik ben ook niet voor alle exoten en ook niet tegen alle exoten. We hoeven wat mij betreft geen nieuwe exoten te introduceren, maar als ze er eenmaal zijn moet er wat mij betreft wel een goede reden zijn om ze te bestrijden. En uitsluitend bestrijding omdat ze hier historisch gezien niet horen vind ik onvoldoende.

En ik vind de dreiging van exoten niet groot genoeg om de uitbreiding van de ecologische verbindingszones tegen te houden.
Natuurlijk gegroet
Freek Verkerk

Niko Buiten

Ik zou iedereen willen adviseren zich te verdiepen in de geschiedenis en bedreiging van Amerikaanse vogelkers. In bijvoorbeeld de Amsterdamse waterleidingduinen ken ik eigenlijk geen vrijwillige natuuronderzoeker die wanneer hij ze op zijn pad vind geen jonge Amerikaanse vogelkersjes uittrekt om verdere uitbreiding te voorkomen. Het Amsterdamse waterleidingbedrijf doet alles om de uitbreiding van Amerikaanse vogelkers aan banden te leggen. Doet ze dat niet dan gaat veel natuurschoon verloren. De Amerikaanse vogelkers is als een bulldozer die alles op zijn weg kapot maakt en de vrijgekomen ruimte zelf inneemt.

Dit staat los van ecologische verbindingszones omdat verbreiding van de Amerikaanse vogelkers gaat via vogels. Een vogel eet op locatie A een kers en poept die op locatie B met een beetje mest weer uit.  
Groet,

Niko Buiten.


tekenaar

Sommige exoten zullen zich ongetwijfeld makkelijker via ecologische verbindingszones kunnen verspreiden (wasbeerhondjes door dassentunnels?), anderen hebben daar geen verbindingszones voor nodig. Ik denk dat dit per soort moet worden bekeken en dat in sommige gevallen daarmee rekening moet worden gehouden bij de inrichting van ecologische verbindingszones.

Ik kan zo snel geen Nederlands voorbeeld bedenken, maat wel een buitenlands. Forellenpopulaties worden soms beschermd door dammen. Benedenstrooms zitten geintroduceerde sportvissers-forellen terwijl bovenstrooms, in voor sportvissers oninteressante kleine beekjes, nog de originele inheemse populaties voorkomen. Als je in zo'n situatie de dammen passeerbaar maakt verlies je een belangrijke bron van (genetische) variatie van plaatselijke forellen-typen. In zo'n situatie is een kunstmatige barriere (isolatie/versnippering) dus een levensvoorwaarde voor het behoud van zeldzame soorten/genotypen.

Doorredenerend geldt dat in feite algemener voor sommige ge-isoleerde naturgebiedjes. Vogelkolonies in de duinen konden zich daar handhaven zolang er geen vossen verschenen. Hoeveel dieren/planten komen in bepaalde gebieden voor omdat specifieke andere soorten er niet voorkomen? Alles met alles verbinden heeft negatieve kanten en de term "exoten" kan je dus heel ruim opvatten: vossen zijn in de duinen exoten (zaten er van nature niet) en door het verschijnen van vossen zijn een aantal daar inheemse diersoorten (vogels) nu verdwenen. Door het maken van ecologische verbindingszones verhoog je dispersiemogelijkheden van soorten en zo doorredenerend: dat kan indedaad ook negatief uitpakken.

Ik denk dat verbindingszones heel specifiek aangelegd moeten worden tussen gebieden die in een recent verleden versnipperd geraakt zijn en niet tussen gebieden die historisch al geisoleerd waren. De inrichting moet worden afgestemd op soorten die zulke verbindingszones daadwerkelijk nodig hebben (b.v. soorten die in een heel lage dichtheid voorkomen en dus een groot aaneengesloten gebied nodig hebben voor levensvatbare populaties). Voor veel andere soorten zullen plaatselijke beschermingsmaatregelen (terreinbeheer) veel belangrijker zijn als de aanleg van verbindingszones.  
Paul Veenvliet
dieren en planten tekeningen: https://paulveenvliet.art/
excursies in Slovenie: https://www.slovenia-nature-guide.si/

Scio

#7
Citeer
Doorredenerend geldt dat in feite algemener voor sommige ge-isoleerde naturgebiedjes. Vogelkolonies in de duinen konden zich daar handhaven zolang er geen vossen verschenen. Hoeveel dieren/planten komen in bepaalde gebieden voor omdat specifieke andere soorten er niet voorkomen? Alles met alles verbinden heeft negatieve kanten en de term "exoten" kan je dus heel ruim opvatten: vossen zijn in de duinen exoten (zaten er van nature niet) en door het verschijnen van vossen zijn een aantal daar inheemse diersoorten (vogels) nu verdwenen. Door het maken van ecologische verbindingszones verhoog je dispersiemogelijkheden van soorten en zo doorredenerend: dat kan indedaad ook negatief uitpakken.

Vos niet natuurlijk in de duinen? Ik neem aan dat jij Jaap Mulder's rapport (Mulder 2000) niet gelezen hebt:

"......Uitgestorven in de 15de eeuw
Vossen kwamen lang geleden ook in het westen van Nederland voor. Archeologisch
onderzoek van menselijke nederzettingen heeft vondsten van vossen opgeleverd in onder andere: Zwaagdijk, 1400 v.Chr; Vlaardingen, 300 v.Chr; Valkenburg, 200 na Chr (Clason, 1967); Langeveld (Noordwijkerhout), 2000 v.Chr (Louwe Kooijmans, 1985). De vos kwam met zekerheid nog tot in de vijftiende eeuw in de duinstreek voor en is vermoedelijk door intensieve bestrijding, ten behoeve van de 'kweek' van het konijn, toentertijd van grote economische waarde vanwege zijn vlees en bont, uitgeroeid (van Marrewijk, 1994). In het oudste handschrift over de jacht in Holland, dat dateert uit ongeveer 1635, is het volgende over vossen te lezen:
"...zijn daer eertijdts veel geweest, doch in lange jaren geene, ende principalijcken (= vooral) 't sedert men de Bosschen heeft uijtgeroeijt ende tot weij en saeijlanden gemaeckt, de morassige landen gehooght ende tot weij en hoijlanden geapproprieert. In voegen, dat als'er al in de Winter bij groote vorst over 't ijs nu en dan een enckel over de Rivieren compt, werden datelijck bij de duijnmeijers, die se terstondt vernemen (om dat se licht om speuren zijn) gevangen, Sij brengen dan bijeen alle haere honden, en gaen op den voet aen, best op den wint op datse een niet en verwaijen, want anders haer licht souden ontstelen (= ontsnappen). (...) Doen wonder groote schade onder 't conijn" (Swaen, 1948).
De vos kwam dus heel vroeger ook in het westen van Holland voor, en is in de middeleeuwen verdwenen door inkrimping van het voor hem geschikte leefgebied en door bestrijding........" (Mulder 2000)


Het is dat ik bij vossenonderzoek stage gelopen heb, anders wist ik het ook niet, maar het is dus maar hoe je het bekijkt. Op het vogelfestival heb ik de lezing van Frans Vera  bijgewoond. Het syndroom van verschuivende ijkpunten lijkt hier ook op te gaan. De vos was er een tijdje geleden niet, de vogels wel, dus is de vos een exoot in het gebied. Maar zo werkt het natuurlijk niet. Het probleem licht echter bij de vraag hoever je terug wil kijken om een bepaalde 'mate van natuurlijkheid' aan te geven en daar je beslissing over het 'wel/niet exoot zijn' op te baseren.

Ik moet zeggen dat ik die vraag nooit zou kunnen beantwoorden...wat ik wel weet is dat je ecologische verbindingszones nooit moet laten...hoe meer natuur, des te beter  :D

Scipio
Scipio van Lierop
Oehoe Werkgroep Nederland

Lieven

En hoe zit dat met konijnen? Waren die niet door de laatste ijstijd verdwenen in West-Europa en teruggedrongen tot het Iberisch schiereiland. Van daaruit zijn ze dan door de Romeinen weer verspreid voor de bont en het vlees. Of klopt dit verhaal niet?