Gnoes in de polder.

Gestart door Pim, januari 27, 2005, 19:09:50 PM

Vorige topic - Volgende topic

Pim

Een tweede poging om de Noordzijde van de Oostvaardersplassen te bezoeken stond voor vandaag op mijn programma. De optie fiets viel meteen al af toen ik uit mijn slaapkamerraam keek, de sneeuw zat vastgevroren aan wegen en paden. Ik besloot de trein naar Lelystad te nemen en met een opkomende ochtendzon was dat weer een waar genoegen. Een kudde Flevolandse Gnoes was rustig aan het grazen (Heckrunderen) en het gebied zag er net zo dor uit als het Afrikaanse savannelandschap. Op station Lelystad reed in vroeger dagen nog een treintaxi die je met flinke tegenzin naar de Knardijk bracht voor een redelijk bedrag. De treintaxi is op veel Nederlandse stations verleden tijd, zo ook te Lelystad. De eerste chauffeur rekende mij een bedrag van ongeveer twintig euro voor. Dat vond ik toch erg veel voor een enkele reis. Gelukkig stond er ook een tweepersoons smarttaxi waar ik voor tien euro naar de hoek Buizerdweg-Knardijk (Lelystad-Flevoland.) werd gebracht. Je moest dan wel op de koop toenemen dat iedere tegenligger je uitlacht in dit aparte carnavalsvoertuig.

Op een zeer luxe wijze was ik dus aangekomen aan de noordelijke rand van de Oostvaardersplassen. Allereerst maakte ik de korte rondwandeling naar de vogelkijkhut De Grauwe Gans. Het was het soort winterweer om van te smullen, blauwe lucht en rond het vriespunt en zeer weinig wind. De plas was bijna in zijn geheel bevroren evenals de slootjes rondom. Ook lag op vele plekken nog een laagje sneeuw. Vanuit de kijkhut zag ik een vos over het ijs langs het riet wandelen, zijn kleur kwam nu extra mooi uit. In een wak zwommen o.a. drie nonnetjes, drie brilduikers en enkele wilde zwanen. Verderop zag ik nog een groepje wilde zwanen, dit maakte het totaal van elf exemplaren. Een vrouwtje havik zat in een boom en leek zelfs een beetje te genieten van de ochtendzon na een waarschijnlijk koude nacht. Groepen grauwe ganzen vlogen over richting Markermeer. Een vrouwtje nonnetje wilde landen op de plas, maar dat viel even tegen, ze gleed over het ijs en vloog geschrokken weg. Op het besneeuwde pad waren vele vossensporen te zien.

Vervolgens liep ik langs de Knardijk naar het bezoekerscentrum van Staatsbosbeheer. Langs de omheining van het gebied liepen minimaal negentig edelherten, op deze plek had ik niet eerder zo'n enorme groep gezien, voornamelijk hinde's. In de vogelkijkhut De Kluut keek ik uit over de bevroren Keersluisplas. Rechts van de hut zaten vijf baardmannetjes in het riet, hun metalige roep is uit duizenden te herkennen. Zestien kramsvogels vlogen over en deze lieten zich ook niet onberoerd. In het enige wak in de wijde omtrek zwommen drie wilde zwanen, vierentwintig bergeenden en een club grauwe ganzen. Een waterral riep ook duidelijk om aandacht. Met de telescoop tuurde ik de plas af en aan de overkant zat boven in een vlier een schitterende klapekster! Plotseling vloog een watersnip op en landde op het zandeilandje pal voor de hut en wat bleek daar zaten al vier exemplaren, hun schutkleur is fenomenaal.

Naar de Vogelkijkhut De Zeearend, waar een bewoner van een  sloppenwijk in Buenos Aires met zijn hele familie in kan wonen, is het vanaf het bezoekerscentrum een half uur lopen. Onderweg kwam ik langs het "Pontje", de pont was echter niet in gebruik en wordt normaliter ook alleen tijdens excursies gebruikt. In een boom pal naast me zat een klapekster, het valt theoretisch niet uit te sluiten dat dit om hetzelfde exemplaar ging. Hij vloog wat in het rond en was niet vriendelijk tegen een aantal foeragerende kramsvogels. Vanuit de Kijkvilla De Zeearend kijk je uit over kilometers rietland, een plas en weilanden. Twee vossen liepen elkaar achterna. Heel erg in de verte zag ik in twee naast elkaar staande bomen in elke boom een zeearend zitten, toen eentje na een tijd een rondje ging vliegen en alle ganzen in de buurt opvlogen was het helemaal duidelijk. De wigvormige staart was goed te zien, maar op deze afstand was het voor mij te lastig om hun leeftijd te schatten. Op de uitgestrekte weilanden graasden honderden edelherten. Ook een groep liep vlak naast de hut. In de plas zwommen enkele wilde zwanen, maar voornamelijk knobbelzwanen. Verderop in het gebied zag ik nog wel een groep wilde zwanen, bij elkaar negen exemplaren.

Vanuit de onbekendere kijkhut Wigbels eiland ontdekte ik verderop in het gebied nog twee vossen, niet dezelfde die waren namelijk ook nog aanwezig. Op een paaltje zat een slechtvalk. Op een onbevroren deel van de plas een enorme concentratie pijlstaarten, >220! Ook veel wintertalingen, 12 nonnetjes en andere eendensoorten. Op het grasland foerageerden vele honderden (wellicht meer dan duizend?) goudplevieren en in mindere mate kieviten.

Na enkele kilometers met de benenwagen kwam ik uit op de blubberige Kleine Praambult, een prachtig Uitkijkpunt over het gebied. Toen ik met de telescoop het gebied afscande kwam ik vijf vossen tegen, volgens anderen een ruigpootbuizerd (ik had mijn twijfels...) en de slechtvalk koos het luchtruim dit tot ongenoegen van vele vogels.

Langs de Praamweg bij de wildroosters zat wel een ruigpootbuizerd, hij ging later langdurig bidden (doen gewone buizerd ook), maar liet daarbij alle kenmerken zien van zijn soort. Ik besloot als toegift de rondwandeling door het Oostvaardersveld te maken naar de kijkhutten De Krakeend en De Poelruiter. Veel spannende soorten leverde dit niet op, maar wel een klapekster die wel heel dichtbij durfde te komen! Nog nagenietend in het Hollandse Hout bestelde ik de Smarttaxi die na twintig minuten kwam voorrijden langs de Knardijk!

met vriendelijke groet,

Pim Julsing

natuurverslaving.nl

thijs

Geweldig gebied, leuke dag ook  :)

Thijs
Thijs Udo
VWG Alkmaar