Draaihalserig weekje te Almere!

Gestart door Pim, april 27, 2005, 23:05:18 PM

Vorige topic - Volgende topic

Pim

Allereerst wil ik een ieder bedanken voor de zeer vriendelijke en motiverende reacties op mijn vorige verslagje. Het is leuk dat veel mensen de diverse soorten vogelaars herkennen en ook komen aanzetten met zeldzame soorten (inclusief beschrijving). Natuurlijk was mijn overzicht verre van volledig en stereotype bevestigend.

In de vroege namiddag reed ik enkele fietstunneltjes onder de autoweg door en bevond me in het recreatiegebied de Noorderplassen te Almere. Diverse groepen schollevaars vlogen over richting hun broedkolonie bij de Lepelaarplassen. Als ik 's morgens mijn ogen open is de aalscholver vaak het eerste levensteken dat ik vanuit het veluxdakraam zie. Ze zijn dan onderweg naar hun voedselgebieden. Soms bestaan deze groepen uit honderden exemplaren. Raar om te bedenken dat het met deze aparte vogel een halve eeuw geleden helemaal niet zo goed ging. Het aantal moest toen overheidshalve beperkt blijven tot duizend broedparen. (In 1964 waren er nog maar circa 750 broedparen over). Het zou nog tientallen jaren duren en wettelijke bescherming voordat de soort weer in de lift zat. De vogel is nu niet meer weg te denken uit het waterrijke Nederland. Er zijn grote broedkolonies te vinden bij o.a. Naardermeer, Lepelaarplassen, Oostvaardersplassen en Enkhuizen.

De gierzwaluw is ook weer helemaal terug, niet eerder is hij in Nederland zo vroeg gezien. Dat ze rond koninginnedag het land binnenkomen kan dus ook terug in de geschiedenisboeken, half april lijkt meer realistisch, of zou dit jaar uitzonderlijk zijn? Heerlijk hoe ze schreeuwen in de lucht achter elkaar aanzeilen. Ik heb veel respect voor deze vogel gekregen toen ik las dat ze in de lucht slapen en zelfs de liefde bedrijven zonder de grond te raken.

Langs De Hoge vaart vlogen een drietal oeverlopers op. Iets verderop landen ze weer en wipten op-en-neer met hun achterlijf. De boerenzwaluwen vlogen onder bruggen door en inspecteerden hun broedplaats. Bij het zanderige toegangspad naar de Lepelaarhut zag ik ongeveer waar het houten scherm begint naast het pad een draaihals zitten. Wat een verwennerij een tweede exemplaar binnen enkele dagen. De draaihals werd fanatiek lastig gevallen door een koolmees. Met moeite wist ik de vogel digitaal vast te leggen, maar de BBC wildlife fotograaf van het jaar zal ik er niet mee worden (foto te zien op www.waarneming.nl bij de betreffende waarneming). Na ongeveer een minuut was de vogel verdwenen tussen de wilgen. Je moet dan wel een flinke dosis geluk hebben om deze specht te lokaliseren.

Bij het begin van het toegangspad naar de hut dronk ik een pakje chocolademelk leeg en hoopte ik stilletjes op zo'n blauw mirakel (ijsvogel), maar ik moest me tevreden stellen met een muskusrat die langs de rietrand zwom. Een koekoek vloog over en kon het niet laten om zijn naam bekend te maken. In de dichte begroeiing zongen enkele nachtegalen. Zwartkoppen zijn hier ook algemeen en hun liedje is ook erg zuiver van klank.

Het Trekvogelgraslandje wordt nu begraast door vijf grote paarden, een mooi gezicht, maar zullen de kleine plevieren hier ook van genieten. Of zou zo'n paard netjes op zij stappen voor een nestkommetje met eitjes erin? Boven het gebied vlogen minimaal 33 oeverzwaluwen en een handvol boerenzwaluwen.

Na een voedzame maaltijd in recordtempo over de Oostvaardersdijk naar het Jan van den Boschpad gevlogen, met de wind pal in de rug haalde ik een tour de France tempo van 45 kilometer per uur. Ik kreeg nog net de roepende koekoek vanuit het Wilgenbos mee. Op enkele grasveldjes zag ik vanaf het fietspad diverse groepen tapuiten, inclusief de grote vlakte ruim 73 exemplaren en dan heb ik er waarschijnlijk nog veel gemist. Dit terwijl ik er een dag eerder geen één heb gezien. De tapuit vind ik een komische en tevens erg mooie vogel. Zijn rechtopstaande houding is hier debet aan en zijn kleurenpracht, vooral de mannetjes. Voor de topvogelaars wellicht een leuke bezigheid om tussen deze grote groep een zeldzame ondersoort te zoeken. Ook waren er ten opzichte van de afgelopen dagen veel groenpootruiters, circa 23 exemplaren en vijf oeverlopers.

Een vos joeg een groep kemphanen op die even verder weer op de grond ging zitten. Er zaten enkele heren tussen in prachtige voorjaarstooi. De koning der weidevogels is sterk in zijn voortbestaan bedreigt. Soms zie je nog grote groepen, maar vooral door het verdwijnen van geschikte broedhabitat is deze soort in een vrije val geraakt.

In een drassig gedeelte zwommen zes mannetjes zomertaling. Tussen de grauwe ganzen zat een exoot, namelijk een Indische gans. Deze vogel schijnt de hoogste vlucht ter wereld te kunnen maken, ze trekken zelfs het Himalayagebergte over (zonder zuurstofflessen). Best gek als piloot van een boeing 747 plotseling op grote hoogte een groep Indische ganzen voorbij te vliegen.

In het Fluitbos foerageerde een reebok en langs de Verbindingszone (rietland tussen Lepelaarplassen en Oostvaardersplassen) wandelde een vrouwtje. Natuurlijk was de lepelaar, grote zilverreiger en bruine kiekendief van de partij. De snelle heenweg moest ik nu in zweetdruppels uitbetalen, in een slakkentempo van twaalf kilometer per uur vocht ik tegen de wind, maar kwam uiteindelijk toch thuis aan.

met vriendelijke groet,

Pim Julsing

natuurverslaving.nl