Mogelijke arendbuizerd.

Gestart door Pim, april 03, 2005, 09:32:08 AM

Vorige topic - Volgende topic

Pim

Tijdens een informatiebijeenkomst van Staatsbosbeheer gisteravond zag ik bij de Grote Praambult een vos oversteken met een joekel van een karper in zijn bek. De karpers zijn druk aan het paaien en de vos hoeft dus alleen de vis even uit het water te scheppen, doet me een beetje denken aan de zalmvangst van grizzlyberen, maar dan in Nederlands perspectief. Op de terugweg hadden we ook een vos in de koplampen van de auto.

Vandaag ging de wekker zeer vroeg en al om kwart voor zes zat ik op de fiets, het was nog aardedonker. Langs de Lepelaarplassen, Jan van den Boschpad, Lage vaart en Praamweg fietste ik naar het bezoekerscentrum. Onderweg hoorde ik al de eerste snor en blauwborst zingen. Vanaf de Grote Praambult zag ik een vos oversteken. Bij het Oostvaardersveld foerageerden vier reeën, in een boom zat een mannetje smelleken. Pas na een klein uur op de fiets werd het licht en zag ik duidelijke sporen van bevers die bomen hadden afgeknaagd.

In het bezoekerscentrum ging een excursie van start voor gidsen in opleiding. Toen we langs een slootje wandelden op twee minuten loopafstand van ons startpunt klonk de schelle roep van de ijsvogel. Een blauwborst liet zich prachtig bewonderen en klonk een stuk minder schel, wat een melodieus liedje. In het dominobos (de bomen liggen namelijk door flink door elkaar) zong een man zwartkop. Bij een naamloze vogelkijkhut aan de Keersluisplas zaten twee watersnippen. Toen we op open veld liepen naar het voormalige pontje kreeg ik in een struik een roofvogel in beeld die ik niet herkende. Het was een forse vogel met opvallend witte kop. Mijn eigen tekortkomingen op vogelgebied kennende wees ik de gids (een vogelkenner en inventariseerder van vogels in het gebied) op de mysteriegast. Hij raakte meteen opgewonden, het was namelijk een arendbuizerd. Deze soort heeft hij eerder in het gebied gezien. De vogel vloog op richting aalscholverkolonie. De ANWB vogelgids erbij en de kenmerken nagelopen, die klopten inderdaad, de zwarte polsvlekken, de roestoranje ondervleugel en buik en het duidelijk grotere formaat. Meer kenmerken waren te benoemen door de boswachter. Vanwege de extreme zeldzaamheid van deze vogel zou het zeer prettig zijn als hij komende tijd weer in het gebied opduikt of elders in de regio. Deze waarneming zet ik dus voorlopig op de reservebank. De melding is intern doorgegeven en men zal de komende tijd extra alert zijn.

De wandeling naar de vogelkijkhut ging over "verboden terrein", via diverse bruggetjes kwamen we op de plaats van bestemming. Onderweg nog enkele blauwborsten en tweemaal een roepende snor. Door een lange tunnel kwam je bij de vogelkijkhut met subliem uitzicht over een grote aalscholverkolonie. Op de trap in de hut lagen braakballen van de kerkuil. De aalscholvers waren druk bezig met de nestbouw en velen zaten al op het nest. Witte kwikstaarten genoten van de vele insecten die deze vogelkolonie met zich meebrengt. Een schel gepiep kondigde de komst aan van een ijsvogel die boven het water scheerde. In het water vele slobeenden en boven het riet de prachtige bruine kiekendieven. Enkele waterrallen bigden vanuit de rietvelden. Langs het pad naar de hut staan amandelwilgen.

Op de terugweg zagen we nog enkele edelherten van zeer dichtbij. Vanuit het bos riep duidelijk een raaf. Deze aaseter bevalt het momenteel prima in het vijfsterren restaurant De Oostvaardersplassen. Of zal hij denken: alweer edelhert op het menu.

Vanuit het bezoekerscentrum een paartje kleine plevier op het geslonken eilandje. Later zelf een kleine groep begeleid naar de vogelkijkhut De Zeearend (zie: www.vogelkijkhut.nl).
Onderweg voornamelijk een dozijn aan fitissen en tjiftjaffen. Vlakbij de vogelkijkhut zag ik een vrouwtje kleine bonte specht in een boom zitten. Vanuit de hut waren de gebruikelijke grote zilverreigers, bruine kiekendieven en edelherten de voornaamste attractie. Later op de wandeling een blauwborst op de grond zien zitten.

Op de terugweg naar huis (precies 25 kilometer) nog enkele blauwborsten. Op het Jan van den Boschpad stonden slechts enkele vogelaars, de grote massa was al voldaan huiswaarts gekeerd. De monniksgier zat ver weg op het grasveld met gespreide vleugels. Zou dat beest nog wel kunnen vliegen met zoveel eten in haar buik. De zeearenden om 18.00 uur niet gezien. Een roerdomp klonk zeer ver in het gebied, het hoempen en later één aanzienlijk dichterbij. Een vos liep over een dijkje en de grote zilverreigers waren in grote getallen aanwezig, ook een kleine zilverreiger. Mijn eerste huiszwaluw  voor 2005 vloog over, helderwitte buik en zwart van boven met witte stuit. Vorige week alleen oeverzwaluwen gezien op deze plek. Nog even wachten op de eerste gierzwaluw en dan is het rijtje weer compleet, zeldzaamheden uitgezonderd.

De Oostvaardersdijk was een heerlijk fietspad, vooral op zondag kun je hier naar hartelust fietsen (nog zonder voorbijrazende auto's en werkverkeer). Bij de Noorderplassen was een luidruchtig barbequefeest aan de gang, de ijsvogel zat stoïcijns op een takje van een wilg, enkele tientallen meters van het feestlawaai.


met vriendelijke groet,

Pim Julsing

natuurverslaving.nl