Best forum,
Vandaag vond ik in het veld een bijna dode paardenbijter? Het lijkt erop dat ie is onthoofd, maar toen ik hem met een stokje aanraakte, bewoog het achterlijf. Is dat mogelijk?
nog een foto.
Of het bij Libellen mogelijk is weet ik niet (maar blijkbaar wel dus), maar tijdens het tweede jaar biologie hadden we een practicum met Kakkerlakken (ik geloof iets met bacterien in hun darmen) waarbij de kakkerlakken onthoofd moesten worden. Ook de poten moesten eraf, om te voorkomen dat de onthoofde beesten alsnog op de loop gingen!
Dat heeft als ik het me goed herinner te maken met dat kakkerlakken (en wellicht libellen ook) meerdere ganlia (enkelvoud ganglion) hebben, waar een concentratie aan zenuwcellen zit. Dit zijn dus als het ware kleine 'hersentjes' die nog een tijd blijven functioneren als ze van de normale 'hersenen' losgekoppeld zijn.
Best Kim,
Interessant en het moet haast wel. Het was duidelijk dat het lijf nog reageerde. Het krulde omhoog tegen het stokje en als ik niets deed dan zag je de spanning door het lijf gaan. Wel gek dat alleen het hoofd was verdwenen.
gr,
Shar
Is overigens niet alleen bij insecten zo. Zoogdieren en vogels hebben het ook bij een plotselinge dood zoals een gebroken nek.
CiteerIs overigens niet alleen bij insecten zo. Zoogdieren en vogels hebben het ook bij een plotselinge dood zoals een gebroken nek.
Klopt, maar bij insecten duurt dat veel langer dan bij zoogdieren en vogels. Weet niet waarom maar bovenstaande lijkt me een goede verklaring.
Had vorig jaar een bruine glazenmaker zonder kop die tegen mn vinger omhoog kroop, niet alleen een reflex dus... (Oorzaak was waarschijnlijk een verkeersongeluk, tegen een motor of een auto aangevlogen wellicht).
CiteerIs overigens niet alleen bij insecten zo. Zoogdieren en vogels hebben het ook bij een plotselinge dood zoals een gebroken nek.
Mike the headless chicken (http://en.wikipedia.org/wiki/Mike_the_Headless_Chicken). Leefde nog 18 maanden na zijn onthoofding.
CiteerCiteerIs overigens niet alleen bij insecten zo. Zoogdieren en vogels hebben het ook bij een plotselinge dood zoals een gebroken nek.
Mike the headless chicken (http://en.wikipedia.org/wiki/Mike_the_Headless_Chicken). Leefde nog 18 maanden na zijn onthoofding.
Jakkes..
Maar ik moest ook meteen denken aan een kip zodner kop.
CiteerCiteerIs overigens niet alleen bij insecten zo. Zoogdieren en vogels hebben het ook bij een plotselinge dood zoals een gebroken nek.
Mike the headless chicken (http://en.wikipedia.org/wiki/Mike_the_Headless_Chicken). Leefde nog 18 maanden na zijn onthoofding.
Tsja, en gie geleuved dat?
CiteerMike the headless chicken (http://en.wikipedia.org/wiki/Mike_the_Headless_Chicken). Leefde nog 18 maanden na zijn onthoofding.
Vraagje, hoe geef je een kip zonder kop 18 maand eten? Elke dag zaadjes in de hals stoppen? Lijkt me veel werk voor een beest wat je eigenlijk dood wilde hebben...
CiteerCiteerMike the headless chicken (http://en.wikipedia.org/wiki/Mike_the_Headless_Chicken). Leefde nog 18 maanden na zijn onthoofding.
Vraagje, hoe geef je een kip zonder kop 18 maand eten? Elke dag zaadjes in de hals stoppen? Lijkt me veel werk voor een beest wat je eigenlijk dood wilde hebben...
Dat kun je nalezen op de gegeven wikipedia link: "After the bird did not die, a surprised Mr. Olsen decided to continue to care permanently for Mike, feeding him a mixture of milk and water via an eyedropper; he was also fed small grains of corn."
Ik heb ook wel eens een dode libel uit het water gevist, waarbij het achterlijf tegen mijn vinger bewoog. Ik hield het toen op een fysiologische reactie, maar als iemand weet uit te vinden hoe het echt zit hoor ik het graag.
Zenuwcellen hebben een beperkte autonomie, meerdere zenuwcellen samen, zoals zenuwknopen, maar ook delen van het menselijk ruggemerg, kunnen zelfstandig beslissingen nemen, bv de reflex dat je je hand terugtrekt als je je brand.
Bij zoogdieren is het beslissingscentrum grotendeels geconcentreerd in de hersenen, bij insecten is het juist veel meer gedecentraliseerd: een poot kan zelfstandig, met minimale aansturing bewegen, en dus ook een tijd nadat de hersens niet meer functioneren.