Forum van Waarneming.nl

Overige natuuronderwerpen => Excursieverslagen => Topic gestart door: thijs op oktober 31, 2005, 17:53:42 PM

Titel: Texel
Bericht door: thijs op oktober 31, 2005, 17:53:42 PM
Met een Texel-kamp in het vooruitzicht, werd ik door een mede-njn'er gemaild om samen, voor het kamp, te zoeken naar de Grote Tafeleend van Castricum.
Natuurlijk gegaan, en om 10 uur vertrokken vanaf station Castricum.

Het eerste doel was natuurlijk de Karpervijver, waar een Krooneend te bewonderen was, van een Witoogeend echter geen spoor.
Op het veldje tussen het kijkscherm (zie vogelkijkhut.nl (http://www.vogelkijkhut.nl/vkh_info.php?id=43&pic=2)) en het bruggetje vlogen veel Zanglijsters, en enkele Koperwieken.
Van de IJsvogel was geen spoor, en dus zijn we verder gefietst richting de Jeugdherberg, alwaar een Grote Pieper was gemeld via de Vogelwerkgroep Castricum.
Er was echter niks te zien, en de volgende bestemming was wederom het Boetje.

het Boetje was blijkbaar toe aan een opknapbeurt, hij werd volledig met lijnzaad (ofzo) ingesmeerd, en het rook er "stevig".
Zoals al eerder gezegd, het stond er nog steeds onderwater, dus de Waterral was alleen te horen.
De eenden waren wel te zien, maar het gros zat toch te veel om de hoek, en was vanaf het bankje bij de Vinkenbaan beter te bekijken.
Er was echter weinig van te maken, de vogels zaten ver weg, en zaten met hun kop in de veren.
Als je dan de snavel nodig hebt voor determinatie....

Omdat we ons nogal verveelden, zijn we weer naar de Vinkenbaan gegaan.
Omdat Tim (zo heet ie ;)) een fototoestel meehad, vermaakten we ons prima met het fotograferen van Goudhaantjes, Waterpiepers, een Bladkoning, en het bijzonderste, een Kruisbek.
Dat klinkt misschien een beetje gek, maar de hoofdringer, Arnold Wijker, had bijv. pas drie keer een Kruisbek gevangen, ze schijnen daar nooit te landen.
Het ging ongeveer zo: de zoveelste groep Vinken trok over (het stikte ervan), en hij hoorde blijkbaar iets anders ertussen.
Niemand snapte waarom, maar hij stormde naar de geluidsinstallatie, draaide als een gek aan de knop voor het volgende nummer, de Boomleeuwerik ging uit, en een Kruisbek begon te roepen.
De vogel, een vrouwtje of eerstejaars man, ging in een dode boom zitten, en bleef zenuwslopend lang zitten.
Uiteindelijk ging ze dan toch tussen de klapnetten zitten, en twee volwassen mannen waren zo blij als kinderen, en ging op topspeed de deur door.
Binnengebracht werd de vogel natuurlijk gemeten, en op Grote Kruisbek gecheckt.
Het meten van de snavelbleek wat problemen te geven, omdat die gekruist is, maar het werd toch een gewone Kruisbek.
Na uitgebruid gefotografeerd te zijn mocht ze (of toch hij?) weer de lucht in, en werden de netten gecheckt.
Het bleek dat de "muziek" ongelooflijk hard stond, het deed echt zeer aan je oren bij die netten.
Door de vele mezen, ontsnapte er een uit het overvolle zakje, de rest ging enkele minuten later vrijuit.

De rest van de midaag werg gesierd door het vangen van ontsnapte goudhanen in het ringershuisje, nog meer rondjes lopen, de netten vrij maken van bladeren, en wat Waterpiepers in de klapnetten.
Ontsiert werd de dag door een dode Roodborst, die eerder die dag al was gevangen, en deze keer van pure stress gestorven was.
En dat is nou al de tweede keer op rij voor mij  :angry:

Na al deze nieuwe ervaringen, zijn we met de trein verder gereisd, en naar Huisduinen gefietst.
Hier was een grote groep Rotganzen aanwezig, echter zonder de zeldzame Witbuik of Zwarte Rotgans.
Over de dijk fietsend vlogen twee Dwergsterntjes langs, en zag Tim al een "jager spec." in de haven vliegen.

Toen we daar aankwamen zei ik tegen hem, een Zeekoet, hij op zee turen, maar het beest dobberde op een meter of drie.
Ook deze ging op de foto, en bij de Kleine Jager ging het precies zo.
Ook nu dobberde het beest dichtbij, en ging samen met de Zeekoet op een foto.
De Zeekoet ging ook nog samen met een andere op de foto, tot onze verbazing keken ze echter niet eens naar elkaar.
Na een tijdje gezeten te hebben, bleken er vier Kleine Jagers bezig te zijn, Kokmeeuwen hun voedsel afhandig te maken.
Volgens een Alkmaarder die op Texel werkte, ging dit nou al 10 dagen zo.

Nu moet ik tafeldekken, het texelgedeelte komt nog, met oa een zelfontdekte Palla's Boszanger. (spannend  :duim: )

Titel: Texel
Bericht door: Pim op oktober 31, 2005, 19:11:01 PM
Leuk, ik kijk uit naar het vervolg.
Maar hoe zit het nu met die grote tafeleend, nog gezien?

groet,

Pim J.
Titel: Texel
Bericht door: thijs op november 08, 2005, 17:48:50 PM
Gaan we weer.
Eenmaal over, zonder Grote Tafeleend, was een prachtige lucht, met alle kleuren van de regenboog te zien, boven de duinen, zover als je kon zien.
Veel Koperwieken (nachttrekkers) zorgden voor gepiep in de lucht, maar verder is er 's nachts in de Texelse binnenlanden vrij weinig te beleven.
Dus door naar de volgende ochtend.

Omdat er maar twee vogelaars waren (inclusief ikzelf), moest ik een excursie leiden, en werd het een soort wedstrijdje.
In het begin, fietsten we met z'n allen naar Waal en Burg, een open gebied met wat plasjes en onkruid.
Hier waren veel Smienten aanwezig, die werden opgejaagd door een Slechtvalk, een adult vrouw.
Toen deze was gaan zitten, en we haar gingen zoeken, bleek dat man-lief al in het weiland zat, beetje te dutten.
Uit het oosten (wadkant) kwamen 16 Kleine Zwanen gevlogen, te herkennen aan hun wat kleinere gestalte, en minder geel op de snavels dan Wilde Zwanen.
Even verderop zat een grote groep Grauwe Ganzen, met wat Rotganzen, maar ook hier geen Witbuik of Zwarte.

Stukje taxonomie: de Rotganzen die we hier vooral hebben zijn de zogenaamde Zwartbuikrotganzen, Branta bernicla
De Witbuikrotgans, uit Spitsbergen eo. (?), Branta hrota, is de moeilijkst te onderscheiden soort, met witte flanken en buik, en minder zwart op anaalstreekt.
Tenslotte is er de Zwarte Rotgans, een dwaalgast (ook hier een?), uit Alaska.
Deze is vrij makkelijk te herkennen, met veel zwartere buik, flanken, contrasterend met enkele witte wiggen. (Branta nigricans)

Zo, ik moet weer stoppen, ik heb trouwens wat foto's ontvangen van de Palla's, zal ff kijken wat 'k ermee kan.