Poniatowski et al.2010, pp.42/43
Hier links de pagina's 42/43 uit deze publicatie: Poniatowski, D.; Defaut, B.; Llucià-Pomares, D.; Fartmann, T. (2010) The Orthoptera fauna of the Pyrenean region - a field guide. - Articulata, Beihefte, vol.14, 143pp. (Link) Links is aangegeven hoe de afbeeldingen verwisseld zijn. De begeleidende tekst was juist, maar de tekeningen verwisseld. Rechts een gecorrigeerde versie van de pagina die je op A4-formaat uit kunt printen om in het boekje te leggen. N.B.: This material is fully ©copyrighted! Many thanks to the authors for permissions to present a corrected page here! |
Gryllotalpa-info Frankrijk
Een goede honderd jaar geleden werd aangenomen dat er in West-Europa één soort Veenmol aanwezig was - de door Linnaeus al in 1758 beschreven Gryllotalpa gryllotalpa. Andere soorten zouden er pas zijn ten zuiden van de Middellandse Zee (o.a. Gryllotalpa africana) en in Oost-Europa (Gryllotalpa unispina uit Roemenië, Rusland etc).
Begin twintigste eeuw kwam men erachter dat er verschillende lijnen moeten zijn, die zich onderscheiden door andere aantallen chromosomen. Er wordt algemeen aangenomen dat deze niet onderling kunnen voortplanten, maar het wilde ook niet erg lukken om goede morfologische verschillen voor deze "soorten" te vinden. Pas in 1958 splitste Ortiz een duidelijk onderscheidbare soort af: Gryllotalpa septemdecimchromosomica. Deze verschilt behalve in aantal haploïde chromosomen (17 ipv 12), ook in de lengte en adering van de vleugels en in de karakteristiek van de zang.
In 1970 beschreef Bennet-Clark vervolgens nog een derde West-Europese soort: Gryllotalpa vineae, die zich vooral onderscheidt door een andere zang, maar ook groter is en iets anders gekleurd dan G. gryllotalpa en een voorkeur heeft voor wat drogere biotopen.
Momenteel zijn er totaal een stuk of 12 soorten uit Europa (excl. Canarische Eilanden) beschreven, veel daarvan uit Italië door Bacetti (1991, 1992) en Baccetti & Capra (1979), hetgeen doet vermoeden dat wanneer andere gebieden in Zuid-Europa evenveel aandacht zouden krijgen, dat er dan nog een hoop nieuwe soorten zouden kunnen/moeten worden afgesplitst(?) Mogelijk zitten er ook tussen de Gryllotalpa gryllotalpa in Frankrijk nog nieuwe soorten verscholen(?!?)
Overigens is er strikt genomen ook nog enige discussie mogelijk over welke soort de originele naam mag dragen omdat het niet helemaal duidelijk is welke Linnaeus in 1758 voor zich had.
Huidige Europese soorten (Franse soorten zwart, in NL alléén G.gryllotalpa):
Franse soorten herkennen
De drie momenteel erkende soorten die in Frankrijk voorkomen, kunnen met onderstaande info enigszins gedetermineerd worden. Dit is gebaseerd op de hierboven al gepresenteerde sleutel op pag.42/43 in Poniatowski et al. (2010), met wat extra info uit andere publicaties.
Mannetjes en vrouwtjes van de Europeese soorten zijn gemakkelijk te onderscheiden aan de vleugeladering vanwege de grote open harp in de adering van de mannetjes (zie deze plaat)
Let op: De daadwerkelijke verspreiding van de soorten is goeddeels onbekend, de kaartjes geven slechts de uit diverse publicaties en openbare bronnen bekende vindplaatsen/regio's weer.
Gryllotalpa 17-chromosomica Ortiz, 1958
|
|
Voor beide volgende geldt (anders dan 17-chrom.):
|
|
Gryllotalpa gryllotalpa (Linnaeus, 1758)
|
|
Gryllotalpa vineae Bennet-Clark, 1970
|
Literatuur (chronologisch) ... nog uitwerken ...
Chopard, L. (1952) Orthoptéroïdes - Faune de France, Vol.56, 359pp. Paris: Lechevallier. pdf (16MiB!)
Bennet-Clark, H.C. (1970a) A new French mole cricket, differing in song and morphology from Gryllotalpa gryllotalpa L. (Orthoptera: Gryllotalpidae) - Proceeedings of the Royal entomological Society of London (Series B), Vol.39(9-10), pp.125-132. abstract, preview
Bennet-Clark, H.C. (1970b) The Mechanism and Efficiency of Sound Production in Mole Crickets - Journal of Experimental Biology, Vol.52, pp.619-652. online
Bellmann, H.; Luquet, G-C. (1995) Guide des Sauterelles, Grillons et Criquets d'Europe occidentale. (303pp) Delachaux et Niestlé.
Llucià-Pomares, David (2002) Revisión de los ortópteros (Insecta: Orthoptera) de Cataluña (España). - Monografias S.E.A., Vol.7, 226pp. Zaragoza: Sociedad Entomológica Aragonesa. (info - zie ook Erratum in Bol.S.E.A. 33(2003):94).
Poniatowski, D.; Defaut, B.; Llucià-Pomares, D.; Fartmann, T. (2010) The Orthoptera fauna of the Pyrenean region - a field guide. - Articulata, Beihefte, vol.14, 143pp. (Link)
Defaut, Bernard (2001++) La détermination des Orthoptères de France. Uitgave van auteur, bijgewerkte sleutel maar zonder illustratie, 85pp. Te verkrijgen bij auteur: bdefaut@club-internet.fr)
CiteerMomenteel zijn er totaal een stuk of 12 soorten uit Europa (excl. Canarische Eilanden) beschreven, veel daarvan uit Italië door Bacetti (1991, 1992) en Baccetti & Capra (1979), hetgeen doet vermoeden dat wanneer andere gebieden in Zuid-Europa evenveel aandacht zouden krijgen, dat er dan nog een hoop nieuwe soorten zouden kunnen/moeten worden afgesplitst(?)